Wintersport
Downloadtip: Lords of the Boards van de Guano Apes. Omdat ik komende week hier ben. In februari wordt er weer gelogd. Tot dan!

Hee verdomd
Ik ben eigenlijk ook best merkvast. Altijd Nokia, altijd dezelfde politieke partij. Trouwens, heb jij al gestemd? Hoelaat? En op wie?

Altijd weer een gezellig moment
Ik heb hart voor de zaak. Al is het nog maar net een week 'mijn zaak', ik heb heel snel een band met een bedrijf. Als ik een programma of publicatie van de AVRO zie, denk ik, 'hee, AVRO, mijn zaak!'. Als ik werk zoek ga ik altijd éérst naar Start. Want daar heb ik vier zomervakanties en een half jaartje parttime gewerkt. En als ik koffie drink, hecht ik er waarde aan dat dat Douwe Egberts koffie is. En liefst uit een machine van DECS (Douwe Egberts Coffee Systems dus), want daar heb ik twee zomervakanties en een half jaartje parttime gewerkt.

Maar net stond ik bij de AVRO - waar ik momenteel stage loop - bij de koffieautomaat, en betrapte ik mezelf erop dat ik met mijn hand liefkozend langs de zijkant van de automaat ging. 'Goed zo, knul, lekker bakkie weer. Een Gallery 300. Prima kast.', dacht ik. Ik had hem bijna een klein kusje gegeven. Maar dat gaat dan weer te ver. Ik ben niet helemààl gek!

Late night confessions, yauw
Ligt dat aan mij? Als ik mijn lief bevlieg om mijn lusten te botvieren, voel ik me een vies mannetje omdat ik nooit genoeg heb.

Daarentegen, als ik op bed lig, mijn lief bevliegt mij en ik geniet en laat haar begaan, voel ik me een profiteur! Ik moet ook eens mijn handen uit mijn - spreekwoordelijke, want in bed draag ik niets om het bovenlijf - mouwen steken! En als ik dàt al niet voel, voel ik me een slechte vriend die z'n vriendin niet genoeg aandacht geeft.

Hoe dan ook, van het voorspel ga ik me altijd slecht voelen. Op de rest ga ik hier niet in.

Beetje eng
Als je na al die bezoeken aan huisarts en tandarts ineens - terwijl je onschuldig hard aan het werk bent - zo'n wit handige-zakjes-pak ruikt. Ieh.

Nog een keertje leuk vanaf het ANP:
WAMEL (ANP) - Tientallen inwoners van het Gelderse Wamel vonden de afgelopen dagen tot hun verrassing een cadeautje van het parochiebestuur in hun brievenbus: een opname van het katholieke kerkkoor Con Brio op video, gemaakt door de plaatselijk bekende cineast Jos Kruisbergen. Bij het afspelen van de band bleek het echter om een onverbloemd harde pornofilm te gaan.

Kruisbergen en pastoor Vermaazen denken aan een ,,misplaatste grap''. ,,Waarschijnlijk heeft iemand een partijtje porno ergens op de kop getikt en daar zelf een sticker met een valse vermelding op geplakt'', zegt Kruisbergen. De filmer kreeg zelf ook een videoband in de bus, maar bekeek die volgens eigen zeggen pas toen hij boze telefoontjes van dorpsbewoners ontving.

Integratie
Leuk, als je twee Marokkaanse collega's bij de koffieautomaat 'Goeiesmorreges' hoort zeggen, met een loepzuivere Jiskefetimitatie.

Echt, ik bedoel het goed!
Leuk, als een theorie die je pas voor het eerst hoort, binnen een dag door de praktijk aan je bewezen wordt. Marthijn had drie dagen terug gezegd dat scooters verboden moesten worden voor iedereen onder de dertig, met als simpele uitleg 'het geeft problemen en ze kunnen prima zonder, lang leve de fiets'.

Het was al twaalf uur geweest, en vlak voor station Den Bosch boog ze over d'r scooter heen. "Nee, kickstart werkt niet!", beet ze d'r mobieltje toe. Ik besloot meteen maar even een goedbedoeld advies te geven. "Koop een fiets!", probeerde ik. Ze reageerde met een effectief "HOU JE BEK!". Ik besloot het nog maar een keer constructief te brengen; "Succes!". Ik voel me er toch een beetje slecht bij. Ik hoop dat ze veilig is thuisgekomen.

Downloadtip van de dag: Vrouwensoftpop
Een collega zei 'Damn', en ik denk daar dan meteen achteraan 'I Wish I was your lover', met dank aan Sophie B. Hawkins. En nu hoor ik ergens ver weg uit een radio een stukje muziek, wat me direct deed denken aan Amy Grant. Met 'Baby Baby'. Dat is pas classical. Zo niet antiek. De eerste piano uit de computer, staat me bij. Wereldschokkend. Wel fijne muziek. Twee keer downloaden dus!

Opruimen
Het is nog maar in lichte mate, maar ik begin mijn leven op te ruimen. Dat zie ik aan mijn kamer. Ik heb een beperkt aantal stapeltjes, en het is per stapeltje duidelijk wat erop ligt. Voor mij dan. Daarnaast, afgelopen zaterdag heb ik bij de Vroom en Dreesman (en wat blijft Droom en Vreesman een leuke woordspeling) vier ordners en een zakagendaatje gekocht. In de hoop dat mijn gebrekkige geheugen daardoor enigszins gecompenseerd kan worden.

Et voici, les points...
Cohen dus. Geen Jeltje. Ondanks dat ze er zo bij stond te lachen. Ik rouw.

Enfin! Hopen dat we die enge meneren Zalm en Balkenende onder de duim weten te houden. Eng, dat zijn ze. En Job en Jeltje klinkt als een goed Fries kinderboek, dus dat kan nog wel eens leuk worden. Hup dan! Allemaal tegen Balkenende-II stemmen, en dat kan maar op één manier! Lijst vier!

Alive. A-Li-i-i-i-i-ve!
Ik heb het er wel eens eerder over gehad, mijn WinAmp leeft. En heeft humor. Hij voelt aan met wie ik aan de telefoon ben en past de muziek daarop aan. Hij voelt aan dat ik stoere dartmuziek wil horen als ik aan het darten ben. Dat soort dingen. En een stevige plaat van de 2 Live Crew als mijn lief en ik de flat doen schudden op zijn grondvesten.

Maar nu: Eerst een plaatje van M.C. Hammer (ken je deze nog? nog? nog?), niet het downloaden waard. En daarna Queen. Met Hammer to Fall.

A short sequel
Er is een moment waarop mijn behoefte me groot te houden, verdwijnt. Zo lag ik vanmiddag aan de borst van een man in de veertig. Hij boog over me heen. Hij had al drie naalden, verscheidene boren, en flink wat vulmateriaal in mijn mond gestopt. Die naalden en boren had hij er gelukkig redelijk snel ook weer uitgehaald. Nu blijft er een halve dag over om te zeuren. Om me aan te stellen. Om te mekkeren. Heerlijk. Dat leidt af.

De linkerhelft van mijn hoofd is, zoals de Amerikanen zo mooi zeggen, volledig numb. En er komen zometeen mensen aan me vragen hoe het gaat. Dan ga ik m'n duim opsteken. En hopen dat ze niet doorvragen. Want dan ga ik zeggen dat het heel vervelend was en dat was het niet. Het viel hartstikke mee. Van die drie naalden heb ik er maar ééntje een beetje gevoeld. De lieve man deed hartstikke aardig. Het is ook maar zijn baan. "Tot twaalf uur niets eten of drinken, Pim. Eigenlijk tot die tong weer normaal voelt. Anders ga je erop zitten kluiven zonder dat je het doorhebt".

Dus nu zit ik al een paar uur gek te doen met mn mond. Tong naar buiten. Voelen met m'n hand. Bloedt het? Kaken van elkaar! Want anders ga je kluiven! NEE! NIET KLUIVEN! Hoe lief mijn tandarts ook is, ik maak mezelf wel gek. Heb ik niets voor nodig.

Als ik dan toch bezig ben...
Wat vind jij? Moet ik nog iets aan mijn ouders opbiechten als ik "Bye Bye Bye" van 'N Sync echt een lekkere plaat vind? En er stiekum zelfs op de maat op schokschouder als ik alleen ben?

Aaargh! Zip! Baff! Klabamm!
In stripfiguren en in sommige radiohoorspelen (waaronder die van mij bij Studentenradio) worden geluiden uitgeschreven. Baf! lees je bij een vuistslag. Als een hond een touw om zijn nek heeft en verder rent dan het touw hem toestaat, lees je "Snok!". Of "Gulp!". Batman deed het ook, bij gebrek aan acteurs die een geloofwaardig gevecht konden spelen. Nou kan het geluid "Gulp" ook voor andere dingen gebruikt worden. "Snok" niet. "Snok" hoort bij een touw of een touwachtig iets om een ledemaat, nek of romp, waaraan getrokken wordt. Verder kun je "Snok" nergens gebruiken. "Gulp" wel. "Gulp" kan allerhande worden ingezet. Of niet? Wanneer denk jij "Snok"? Of "Gulp"?

Kiss this guy
herewegoehherewegoherewegoehherewego
saidcheckbabycheckbabycheckbabycheck
saidcheckbabycheckbabycheckonetwo
lalalalathatyouneedsomeone lalalalathatyouneedsomeone

Bedankt, Fatboy, Axl Rose. Bedankt. Dat jullie teksten of net niet verstaanbaar zijn of net nietszeggend. Als het maar swingt. Of rockt. Ik hum wel mee.

Duidelijk!
Een klein autootje met een duidelijke boodschap. Vermoedelijk van een net afgestudeerd iemand, die er duidelijk genoeg van had; "Ik ga voortaan met de auto"! Ofwel; nummerbord 66-FK-NS!

Ik durf het bijna niet te zeggen...
Mam, pap, ga even zitten. Nee, echt. Ga even zitten. Ik moet jullie wat vertellen...

Warme truien en samenzang
Gisteren had ik het al. Vandaag ook al. Ik heb sowieso een fijn, warm gevoel bij Kerstmis. Van half mei tot en met eind april staan er kerstliedjes in mijn playlist. Maar deze week komen er ook kerstliedjes van 'koor' in mijn hoofd op. Ik heb een jaar of tien, elf, twaalf in een kerkkoor gezongen, met uiteraard Kerstmis als hoogtepunt van het jaar. Gisteren "Noël", nederlandse uitvoering. Vandaag "Mary had a baby", waarin ik voorzanger was. Met m'n diepste basstem. Dat ging ongeveer zo:

Pimmez Koor
Mary had a baby Yes, Lord
Mary had a baby Yes, My Lord (crescendo!)
Mary had a baby Yes, Lord (forte!)
The people keep a' coming and the train done gone

Where was he born? Yes, Lord
Where was he born? Yes, My Lord (crescendo!)
Where was he born? Yes, Lord (forte!)
The people keep a' coming and the train done gone

Born in a manger Yes, Lord
Born in a manger Yes, My Lord (crescendo!)
Born in a manger Yes, Lord (forte!)
The people keep a' coming and the train done gone

En dat was leuk! :)

De opleiding die garant staat voor een Goed Leven (2)
Er zat er een tegenover me in de trein. Ik weet het bijna zeker. Dus dat is nummer vier. En dat bevestigt meteen een vermoeden dat ik al had; Er zijn meer bibliothecarisopleidingen in Friesland dan in de rest van het land. Want ook deze Anonieme Bibliothecaresse (AB) leek Fries. Ze had rood haar. Krullend op het hoofd, met lang haar dat tijdens werkuren in een paardestaart zou kunnen zitten.

Toe te voegen aan de symptomen van een Goed Mens:
- Is fries of doet fries aan (vandale)
- Heeft rood of witblond haar.

De opleiding die garant staat voor een Goed Leven
Ik ken er twee. Eén daarvan persoonlijk. En van een derde persoon heb ik het ernstige vermoeden, maar dat is een rol in een film, en wel M. Gespeeld door Judi Dench. Ze straalt gezag en rust uit tegelijkertijd. Liefdevol. Overzicht, inzicht, bereid risico's te nemen en ervoor op te draaien als iets misgaat. Haar kinderen voedt ze op tot Goed Mens.

De tweede ken ik dus persoonlijk. Ook hier gelden dezelfde Goede Kanten die leiden tot het zijn van een Goed Mens. Gezag, rust, liefde, over- en inzicht, gokt zelden mis. In dit geval betreft het een van mijn twee favoriete tantes, en wel Annette. Ook zij volgde de opleiding die Goed Menselijkheid als vak lijkt te hebben. Als er twee mensen zijn waarvan ik zeker weet dat het ook Goede Mensen gaan worden, zijn het haar kinderen.

Ook Jeltje van Nieuwenhoven heeft gestudeerd voor bibliothecaresse. Me dunkt dat dat iets zegt.

Vergelijk zelf
Ik sta niet alleen in mijn strijd. Ik word gesteund door de Barend of de van Dorp van een generatie terug. En wel Wim de Bie. Hier links staat al tijden een linkje, maar nu ben ik het helemaal roerend met hem eens. Kijk zelf maar.

Hip?
Gers = tof = cool = vet. Dat zei Richard op het Zwartekatforum. Hier.

1. Nou betekende cool ooit, dat iets koud was. Frisjes. Koel.
2.a. En vet, dat was het tegenovergestelde van ranzig.
3. Ranzig wordt tegenwoordig gebruikt als synoniem voor vies, maar dat is het niet! Zeep is ranzig, want het lost vet op. Tegengesteld dus.
2.b. Vet is je haar als je er net gel in hebt gedaan.
4. Maar kan iemand me vertellen wat "gers" oorspronkelijk betekent?
5. Of "tof"?

Die woorden zullen dan toch ook wel omgeturnd zijn vanuit een ander woord?

Eigenlijk niet gezond
"Zou goed voor je zijn, even een stukje wandelen, je ziet wat pips! Je kunt hier ook fietsen lenen, dan kan je even het dorp in". Dank je, lieve collega, maar zo zit ik niet in elkaar. Ik zou het inderdaad moeten doen, maar ja... ik ben een gezelschapsdier. Of een huismus. Een vreemde mix ervan. Ik zit graag op m'n eigen plekje, ik trek er niet zo snel op uit. Als er nou iemand was die met me mee zou gaan, zou ik heel snel een stukje fietsen of wandelen. En al weet ik dat ik er vanochtend in de spiegel niet al te fris uitzag, ik blijf liever op m'n stoel. Was ik maar wat avontuurlijker. Het hoeft allemaal niet zo van mij.

Over dik een week ga ik wintersporten. En ik zie er een beetje tegenop. Tot ik eenmaal weet welk kamertje van mij is, en wie er bij me slaapt, en dat ik daar kan gaan zitten als ik wil. Ik heb zelden behoefte om alleen te zijn, behalve als ik op een bekend plekje zit. Dan vind ik het meestal fijn. Vreemd menneke ben ik.

Note to self
Absoluut even downloaden: Lenny Kravitz' Let Love Rule. Zeker na het volgende verhaal over een muziekfan:
Maar het nummer Let love rule van Lenny Kravitz maakt toch het meeste bij haar los. 'Daar heb ik speciale herinneringen aan'. Ze was namelijk zo'n vijf maanden zwanger van haar dochter Michelle toen ze naar een concert van Kravitz ging. 'Ze was heel onrustig, misschien door de zware bas. En toen Michelle een jaar of vier was en Let love rule op de radio was zei ze: "Dit ken ik". Terwijl het volgens mij de eerste keer was dat ze het nummer hoorde'. Downloaden dus, jij ook!

De frietkinderen
Ik snap ze niet. Als je moeder frites maakt, ben je blij. Okee, tot zover logisch. Dat je dan enthousiast naar je broertje of zusje rent, snap ik ook. Maar als je dan via e-mail en sms (heel hip) aan AL je vriendjes laat weten dat er frites gegeten gaan worden, zodat ze met z'n vijftienen (want als je frites eet, heb je vrienden, rijen dik, echte vrienden) voor de deur staan... dan denk je toch niet goed na! Je hebt één broertje of zusje, en zeg dat er 75 frietjes in die bak liggen. Dan heb je 37 of 38 frietjes voor jezelf. Met z'n vijftienen heb je er maar vijf! Zo sociaal zijn kinderen niet.

Sweet memories
Sinds begin maart vorig jaar woon ik waar ik nu woon. Om hier te komen, is de kortste route over het Jaarbeursplein, langs het Beatrixtheater. Al sinds ik hier woon speelt daar een van de musicals van Joop van den Ende. Ben ik geen fan van. Boven de ingang hing een doek met daarop letters van ruim twee meter hoog - koeieletters is dus een understatement - die de tekst "Saturday Night Fever" vormen. Daarboven hing (tot de grote storm op 27 oktober vorig jaar) een doek met het logo van die musical. Een manspersoon in de houding die bij de musical hoort. Ik kon niet naar huis lopen zonder de gitaar uit de opening van het nummer te horen dat daarbij hoort, "Staying Alive" van de Bee Gees. Download het nu maar even, als je het nog niet hebt.

Een van de BeeGees is nu dood. En dat is jammer. Niet dat ik een groot fan van hun muziek ben, maar het is niet onaardig. Secret Love is mijn favoriet, maar er zijn meer mooie platen. Ik heb me er wel aan gestoord dat de Radio 2-DJ de plaat afkondigde als "Staying Alive, dat lukte niet meer". Maar goed, die is DJ, die mag iets meer dan gewone mensen. Maar bruut, zakelijk en ongepast vond ik het dat Joop van den Ende gewoon een flitsende promo uitzond dat er nog kaartjes waren voor Saturday Night Fever. De burger en klant kan je het niet kwalijk nemen, maar Joop, da's niet sjiek.

Geëngageerd
Ik kwam ergens op Internet een poll tegen, waar me werd gevraagd op welke partij ik zou gaan stemmen. Ik vroeg me meteen af, waarom iemand zijn eigen website representatief vindt voor de Nederlandse bevolking, want waarom zet je anders zo'n poll neer? Maar, ieder zijn eigen website met bijpassende normen en waarden. De linkjes 'Webdesign' en 'Fotoalbum' hier aan de linkerkant doen het ook niet, dat hoort ook niet. Enfin.

Ik heb op LPF geklikt. Had ik zin in. Gewoon, voor de gein. Ik ben namelijk ook vastberaden dat als antwoord te geven als Maurice de Hond mij belt. Of een van zijn medewerkers. Of concurrenten. Ja, ik ga LPF stemmen. Absoluut.

(speciaal voor de lezer ingelast momentje van bedenktijd)

Nee, dat ga ik niet. Don't worry. Ik doe dat om ervoor te zorgen dat de uitslag van de partij waarop ik wél ga stemmen, groter wordt dan verwacht. En welk partij dat is? Ik weet het nog niet. Of Groen Links, die bovenaan al mijn stemwijzers eindigen, of PvdA. Omdat ik a.) niet nog een kabinet Balkenende wil, en b.) nog steeds groot fan ben van Jeltje van Nieuwenhoven. Dus wederom, hier mijn oproep aan al mijn lezers (ik gok dat ze op twee handen te tellen zijn), Stemt Jeltje! JELTJE for PRESIDENT!

Zo. Dat ook weer gezegd. Enneh, er komt een dag dat ik ophoud met dat politieke gezever. Maar het interesseert me, en dus log ik erover. Geheel volgens mijn credo, te lezen in de linkse kolom! Hup! Linkse credo's!

Scholieren stemmen Balkenende weg
Onderstaand bericht is letterlijk overgenomen van het ANP. Omdat het leuk is.

DEN HAAG (ANP) - Schijn bedriegt, zo bleek donderdag tijdens een bezoek van CDA-leider Balkenende aan een middelbare school in Den Haag. ,,J.P.'' werd bij aankomst op het schoolplein met luid gejoel en gejuich als een popster onthaald door de leerlingen van de school. In de aula bleken de scholieren van drie middelbare scholen uit Leiden, Amsterdam en Den Haag echter geen fan van zijn beleid.

De CDA-lijsttrekker kruiste daar in een door Code Name Future georganiseerd debat de degens met veertien leerlingen. De tieners hadden zich gedegen voorbereid. Zij legden Balkenende serieuze vragen voor over integratiebeleid, Irak, een minderheidskabinet met gedoogsteun van de LPF, de verhoging van de ziekenfondspremies en normen en waarden op school. Nederland moet niet meedoen aan een oorlog aan Irak, vond een overweldigende meerderheid. Lessen over normen en waarden op school werden ook weggestemd. ,,Dat helpt niet.''

Balkenende zelf werd eveneens weggestemd. Slechts vier van de aanwezige scholieren zouden op hem hebben gestemd. Dat was voorafgaand aan het debat, maar de mening van de meesten leek na het optreden en de uitleg van de CDA'er niet gewijzigd.

,,Hij is wel minister-president, maar ik snap niet hoe hij het is geworden'', zei Carmen, een van de veertien die hem mocht ondervragen. ,,Hij geeft geen antwoord op de vragen en praat er omheen'', stelde Carmens buurvrouw Rianne. Beide scholieren hadden een jaar geleden ook al eens met Balkenende gepraat. ,,Of hij zegt: mag ik een tegenvraag stellen? Dat is een nieuw trucje, dat hij waarschijnlijk op een mediatraining heeft geleerd. Dat deed hij vorig jaar niet.''

,,Hij praat veel, maar ik heb nog geen nieuwe dingen gehoord'', stelde een van de toehoorders. De jongen die dit jaar voor het eerst mag stemmen, gunt die stem in elk geval niet aan de CDA-lijsttrekker. Winnaar van het debat was de 12-jarige Elmer, die Balkenende vroeg om uit te leggen waarom hij de ziekenfondspremie niet ,,dragend'' hield. De jongen die zelf later advocaat of dokter wil worden, werd na afloop besprongen door de media. Balkenende had het nakijken.

Aangenaam!
Weet je wat leuk is? Als je je zoon Wordt noemt. Er zijn tegenwoordig al een aantal 'Wart'-en (die het moeilijk zullen hebben als ze zich in Engelssprekende landen moeten voorstellen), dan kan het qua klank al. Maar het lijkt met gewoon zo leuk om te kunnen zeggen, "Ik Wordt! MET DEE TEE"!

Politiek thema: Veiligheid
De agressie in de Arena's neemt extreme vormen aan. Zo verwijten de spreekkoren bij Lingo de kandidaten amateurisme op een niet mis te verstane wijze: Groen! Groen! Groen!.

André Rouvoet
Ik heb altijd gedacht dat het woord 'christelijk' uitgesproken dient te worden als 'kristelijk'. Toen vertelde Youp van 't Hek (die overigens gewoon Joep heet) over sex in het fietsenhok van de grrrrrrrristelijke MAVO. En nu hoor ik Daphne Bunskoek een interview afnemen met André Rouvoet, lijsttrekker van de Christenunie. Ze begint over de 'gristelijke kiezer'. En hij gaat erin mee! Wanneer is dat veranderd?

En bovenal; waarom is het dan wel de Kristenunie?

A short story :)
Gistermiddag heb ik de trein naar Gouda genomen. Ik heb bij mijn moeder eten voor mezelf gekookt (haar recept voor een simpel bord macaroni is onovertroffen) en een goed gesprek gehad. We hebben nog naar 'Met het mes op tafel' en 'De rechtvaardige rechters' gekeken. De nacht was prima uit te houden, voor het slapengaan nog even met mijn lief gebeld.

Toen ik wakker werd had ik al wat zenuwen in mijn lijf. Mijn moeders bed (ze slaapt zelf altijd op de slaapbank in de woonkamer) lag prima, maar er was iets niet in de haak. Ik heb gedouched en mijn tanden gepoetst, en toen op de fiets gestapt. Op m'n moeders fiets, ze was zelf gaan lopen.

Ik draaide de Karnemelksloot op, in het verlengde van de Tiendeweg de stad uit. Plaatselijk lagen stukjes ijs op de sloot, de berm was wit-groen gevlekt, de ouders met kinderen waren goed gemutst en besjaald, wanten en handschoenen waren alom aanwezig.

Dan de Joubertstraat, de Sportlaan, de Han Hollanderweg, de Middenmolenlaan... mijn buik keerde zich bijna om. Nog meer kinderen, nog meer ouders, ik passeerde - heel bewust nog - meerdere basisscholen. Oversteken naar Sporthal 'De Zebra'. Linksaf. Het pand van de familie Kalmeijer. De drie broers Kalmeijer hebben het pand gekocht en ingericht. De eerste twee zijn makelaars. In Gouda-Oost. De derde is tandarts. Ik zet mijn moeders fiets op slot en kijk er weemoedig naar. Het zou wel eens de laatste keer kunnen zijn.

Bij de vorige afspraak, ruwweg twee maanden terug, waren twee uit te boren gaatjes geconstateerd. Eentje linksonder, eentje linksboven. Ik heb ooit een deal gesloten met de beste man; hij boort alleen op afspraak en nooit bij controles zodat ik weet waar ik aan toe ben en ik breek zijn neus niet. Overigens, en dat wil ik wel even benadrukken, ik geloof echt dat het een sympathieke vent is. In z'n vrije tijd dan. Hij schijnt ook cabaretliefhebber te zijn.

Ik zat in de wachtkamer. Ik was keurig op tijd. Vijf minuten voor mijn afspraak. De minuten kropen langzaam voorbij, ik probeerde me te concentreren op de wachtkamerliteratuur die de Panorama voor me vormt. Lukte niet. Inmiddels hoorde ik regelmatig een motortje draaien, waarop een boor KAN zitten. De deur ging open, ik stond op. Laat mij maar snel gaan zitten, des te eerder kan ik weer uit die stoel. Twee mensen (ben je patiënt, als je bij de tandarts bent?) lopen naar buiten. Ik vraag aan de Receptioniste/Assistente/Mondhygiëniste of ik al naar binnen zal gaan.

R/A/M: Uw naam is?
Ik: De Mol
R/A/M: Oh. U heeft geen afspraak.
Ik: Jawel hoor, weet ik heel zeker.
R/A/M: Ik zie u hier niet staan.

Doe je ogen open, muts!

Ik: Ik weet het echt heel zeker, mevrouw.
R/A/M: heeft u de afspraak telefonisch gemaakt?
Ik: Ja.
R/A/M: Ah, in de computer zie ik uw afspraak staan.
Ik: Ah. Kan ik naar binnen?
R/A/M: Nee, u heeft een afspraak voor 17 Januari.
Ik: ...
R/A/M: Komt u voor controle?
Ik: Nee, twee gaatjes uitboren.
R/A/M: Ik ben bang dat u er niet tussenpast.

Achter een schot vandaan hoor ik een bekende stem. Meneer Kalmeijer. R/A/M loopt uit mijn geizchtsveld.

MK: Wat is er?
R/A/M: Hij heeft geen afspraak voor nu.
MK: Wat?
R/A/M: Twee uitboren.
MK: Wie?
R/A/M: Meneer de Mol.
MK: Kan niet.

R/A/M komt terug en haalt d'r schouders op. Ik krijg een kaartje waarop ze, alsof ik een kleuter ben die geen afspraken kan onthouden, mijn afspraak schrijft. In zo'n typisch R/A/M-handschrift. Bolletjes. Voor d'r vriend zet ze hartjes in plaats van puntjes op de i's. Ik voorspel dat over negen dagen vrijwel hetzelfde voorbereidend ritueel zich zal afspelen.

Gelukkig nieuwjaar, mede namens...
Ik ben een paar keer gestruikeld. En dat is vervelend, want ik had elke keer een glas jus of wijn of cola in m'n ene hand en een bord met asperges, zalm, kip-kerrie-salade-broodje, croissants, dat soort dingen. Ook heb ik een aantal knoertharde scheten gelaten zodat iedereen mijn kant opkeek. Verder stond mijn voorhoofd en rug onder het zweet, maar da's inmiddels redelijk gebruikelijk. Ik wist enkel genante, zinloze, of off-topic bijdrages te leveren aan de gesprekken waarbij ik 'aanstond'. Ik heb tijdens toespraken van een van de directeuren en een lid van de raad van bestuur hard geroepen dat ik het saai vond, en nog andere dingen die op het moment zelf in me opkwamen. Ik werd na één glas wijn straalbezopen en ging aan de lichamen van vrouwelijke collega's zitten en seksueel getinte opmerkingen maken.

Gelukkig heb ik me in weten te houden en is niets van bovenstaande nachtmerries uitgekomen... maar toch zijn recepties niets voor mij. Laat maar zitten.

Stoer!
Vandaag bij een vriend geweest die een heuse python in zijn bezit ende kamer heeft. HEEL stoer beestje, zeker omdat-ie Monty heet. Ik heb spontaan plannen een slang aan te schaffen, ondanks dat ik er totaal het fortuin niet voor heb. Gaat niet door dus. Helaas. Eérst de tien miljoen winnen, Dàn pas het geld uitgeven. En eerst studieschuld. Argh, ben ik weer aan het klagen. Sorry. Stoer beest, zo'n slangetje!

Seizoensvreugd'
Herenschaatsen is leuk omdat we een goeie kans hebben op een Nederlandse top drie.
Damesschaatsen is leuk omdat we het telkens proberen maar in de praktijk geen schijn van kans hebben.
Sneeuw is leuk omdat het vrolijk, wit en koud is.
Koude januariochtenden zijn leuk omdat mijn lief dan niet begrijpt dat ik ineens wél vroeg op kan staan. ELF UUR ERUIT MENSEN! Belachelijk vroeg! Zeg nu zelf :)

Aan het surfen
Het valt me op hoe bizar weinig mensen tegenwoordig nog het verschil tussen 'jou' en 'jouw' weten. 'Als' en 'dan'. 'Ik' en 'me'. Getver. Brugklaswerk. Echt storend!

Sorry als ik een taalweetikveel word. Maar je mag toch zeker wel een béétje correct schrijven zeker! Ook op internet? Of ben ik de enige die zichzelf serieus neemt? Oeps. Zal ik daar maar mee stoppen dan...

*zucht*

Woorden waar lijfstraffen op moeten staan (3)
Ik bedacht me net zomaar ineens dat als iemand zou zeggen dat mijn site heel flex is, dat ik me dan kapot zou schamen. Hoe moet ik dat ooit aan mijn moeder uitleggen! Neerlandica is ze. Nederlands taal- en letterkundige! Niet flex dus. flexie·mor·feem, soit! Maar niet flex. Au.

Downloadtip
Zoals je hieronder al hebt kunnen lezen, heb ik bij Studentenradio een erg leuke tijd gehad. Ik heb thuis nog een stapel draaiboeken liggen van alle uitzendingen waar ik aan mee heb gewerkt, waarop ook de platen staan die gedraaid worden. Overigens is er geen plaat of platenspeler te vinden in de studio, maar zo heet dat nou eenmaal. Met een smile op mijn toeter denk ik terug aan het plezier waarmee vooral Studentenradiobabes Anne en Stella uit hun bol konden gaan op de plaat die het meest gedraaid is in 'mijn tijd'. Inmiddels is het haar nieuwe single geworden, de downloadtip van vandaag; "Sk8ter Boi" van Avril Lavigne.

Verslag
P: "Ik ben echt een watje als het op dit soort dingen aankomt".
S: "Daar ben je niet de enige in. Als je wilt kun je die stoel pakken, dan zit je wat meer onderuit".

(even later)

S: "Gaat het?"
P: "Euh, ja".

Het was een lief studentje, ze had geen wit pakje aan, ze prikte in één keer goed, het waren drie buisjes, ik ben moeiteloos naar huis gefietst. En een broodje Bapao gegeten. En nu, hop, naar de AVRO!

Ik was eraan toe.
Vorige week opgemaakt: potje met 200 gram Inproba Sambal Oelek.
Afgelopen weekend gekocht: potje met 720 gram Flower Brand Sambal Oelek.

Verder denk ik totaal niet aan eten.

Nuchter
Geen alcohol, dat was nuchter. Maar vanochtend vertelde de zuster me dat ik twaalf uur niets mocht eten of drinken. Bezijdens water dan. En dat is net om Twintig Dubbel Nul (acht uur des avonds dus) begonnen. Want morgenochtend om Acht Dubbel Nul (acht uur des ochtends dus) gaat er een naaldje mijn arm in. Om erachter te komen of
a) ik ergens allergisch voor ben;
b) ik suikerziekte heb;
c) ik bloedarmoede heb;
d) geen van bovenstaande van toepassing is.

Ik voorspel het volgende scenario, iets over achten;
i. de studente medicijnen prikt me en niet de ervaren zuster;
ii. ze heeft niet eens zo'n mooi strak wit (hmmm) pakje aan;
iii. ze prikt drie keer mis en ik val bijna flauw;
iv. even later trekt ze m'n arm over d'r schouder en begeleidt me (uiteraard lijkbleek) naar de wachtkamer;
v. in de wachtkamer roep ik 'vier liter mensen! ik heb er nog anderhalf over! wie maakt me los!';
vi. een half uur later kom ik bij met een koud doekje op mijn voorhoofd, en de vragen of ik a. nog misselijk ben na letterlijk mijn gal gespuwd te hebben en b. nog denk veilig thuis te kunnen komen.

Ik heb er nu al zin in. In al het eten dat ik tot me ga nemen zodra ik thuis kom, meteen na de priksessie. Broodje Bapao! Tosti! Gebakken eitje met kaas en kruiden en boterhammen! En dan naar het station... Compleet Whopper menu! Big Mac menu erachteraan! Vier milkshakes! Een Bagel met mozzarella, tomaat en pesto! Hmmmmm :)

Addendum 23.46: Appelmoes! Jellies!
Addendum 00.54: Kaas! Katjang Pedis!
Addendum 00.58: Saucijzenbroodje! Erwtensoep!

Het jaar door met Pimmez

Op 12 januari heb ik voor het eerst in mijn leven overgegeven na teveel gedronken te hebben. Schandelijk.

Op 18 februari kwam Kandidaat 1 niet opdagen, Kandidaat 2 was ik. 'Ja' gezegd tegen het eerste huis dat op mijn naam staat. Drie dagen later hebben huisgenoot Victor en ik het contract getekend en sleutels gekregen. Op 2 maart ben ik verhuisd.

Op 30 maart ging mijn stoere neef Koen mee naar een uitzending van Spijkers met Koppen (da's dus radio) in Eindhoven. Na afloop heeft-ie Dolf Jansens draaiboek meegekregen, met handtekening. Later zou-ie nog een keer meegaan naar een uitzending in thuisbasis Florin te Utrecht, en neemt-ie Felix Meurders' gesigneerde draaiboek mee. Zal wel in de genen zitten.

Op 26 april kwam ik om half elf 's ochtends een kamertje binnenlopen in de School voor Journalistiek. Dat was de redactieruimte van Studentenradio Utrecht, alwaar ik twee trimesters mijn sporen heb achtergelaten. Geschreven, gerapporteerd, ingesproken, gemonteerd, en zelfs een redactie aangestuurd. Geweldige tijd gehad, erg jammer dat het voorbij is.

Op 14 mei heb ik het vliegtuig gepakt naar vliegveld Gatwick, London. Daar de bus naar vliegveld Heathrow, alwaar ik de 'nacht' heb doorgebracht. De volgende dag kwam Iris aan, na tien en een halve maand in Thailand te zijn geweest. Het was onze bevrijdingsdag, maar we hebben het uiteindelijk niet overleefd. 20 Mei gingen we nog samen naar Jesus Christ Superstar in Carré, maar 11 augustus heb ik de knoop doorgehakt. Die wond voel ik nog steeds.

Op 25 juni kreeg ik de schrik van mijn leven toen ik een telefoontje kreeg van de vriendin van mijn vader. Papa was opgenomen in het ziekenhuis. Hij was heel erg misselijk, had moeite met zijn ontlasting, en de doktoren hadden geen idee wat het zou kunnen zijn. We dachten aan de meest enge dingen die een mens kan hebben. Het bleek, na een paar dagen die wel maanden leken, een verstrengeling in zijn dunne darm te zijn. Hij had nog nooit in het ziekenhuis gelegen tijdens mijn leven, dus het heeft een flinke impact gehad. Op mij, op mijn zus, en op onze relaties met elkaar en papa. 5 juli is hij ontslagen, inmiddels rent-ie weer net zo in het rond als ik van hem gewend ben.

Op 13 juli begon het pannenkoekenseizoen! Die dag en de daaropvolgende stonden we op het North Sea Jazz Festival. 17 Augustus Mystery Land, en van 22 tot en met 26 augustus Lowlands, als elk jaar. Het was mijn zevende festival en mijn vierde Lowlands. Two things you cannot live without; Pancakes and Live Music!

Op 5 augustus heb ik een testrijles gehad. Dat beviel! Vanwege geen tijd vrijmaken, ben ik nog steeds niet aan het rijden. Wel heb ik mijn theorie al gehaald; in mijn eerste poging, op 5 november. Drie fout. Hoppekee!

Op 17 september ging ik samen met Jeroen naar de ArenA te Amsterdam, om daar Ajax te zien spelen in de Champions League. Veel gepresteerd, die club, dit jaar. Ik heb ze zien spelen tegen Olympique Lyonnais, Rosenborg en Inter Milan. Verder zat ik tijdens de kampioenswedstrijd en de bekerfinale van seizoen 2002/2003 in een Amsterdamse kroeg te kijken, da's ook erg leuk!

Op 29 november ben ik begonnen met mijn afstudeerstage. En wel bij de AVRO Kunsttribune. Een hele leuke groep mensen, inspirerend tot functioneel ingesteld. Het werk is erg leuk, en precies in mijn straatje. De afstudeeropdracht wordt nog steeds geschreven, ik wou dat het niet hoefde. Laat me daar maar lekker voor vast werken.

Jaaroverzicht cabaret en omstreken

Op 3 januari was de laatste repetitie met wat mijn eerste cabaretgroepje zou gaan worden; "Onkunde"! Helaas haakten mijn twee groepsgenoten één voor één af. Het vervolg laat nog op zich wachten, hopelijk niet te lang.

Op 17 februari zag ik, op de Jongeren Theaterdag in Dordrecht, voor de derde keer het programma van Laurens Joensen. Het heet "Bar" en het is geweldig! Staat in mijn top vijf van beste theatervoorstellingen van seizoen 2001/2002 op nummer twee. De nummer een, Thomas van Luyn met 'Acht', heb ik alleen in de eerste helft van het seizoen gezien, daarom niet opgenomen in dit jaaroverzicht.

Op 11 april vond in het Amsterdamse Bellevue de halve finale van het Amsterdams Kleinkunst Festival plaats. Daar sneuvelde "Oh, Sorry, Maakt niet uit", van "Twee Meneertjes". Wereldzonde. Nummer vier in de top vijf van seizoen 2001/2002.

Op 31 mei was in de Kleine Komedie het Noord Nederlands Toneel aan de beurt met Wachten op Godot. Diana zat naast me en maakte mee hoe dit toneelstuk de vijfde plek in mijn seizoens top vijf bereikte. "Een hond stal eens een biefstuk, al uit de slagerij. De slager die werd woedend, en sloeg de hond tot brij." Dan weet je dat!

Op 4 september begon het nieuwe seizoen, met een Cabarestafette-avond in de Kleine Komedie. De avond erop zag ik onder andere de Ashton Brothers, tot nu toe het beste optreden van dit seizoen. Later zag ik ze nog in het Bossche Koningstheater (11 november) en als pauzeact van Cameretten in het Nieuwe Luxor.

Op 9 oktober ben ik (op vrijkaartjes) naar Onno Innemee wezen kijken, in De Kom in Nieuwegein. Na afloop een goed gesprek gehad. Over de show van die avond, over Onno's carrière, en over mijn mogelijke cabaretcarrière. Was een inspirerende avond, gevolgd door een korte mailwisseling. Inmiddels heb ik de brief klaarliggen die mij gaat aanmelden voor de audities van Theaterschool en -groep De Nieuw Amsterdam voor volgend schooljaar. Spannend!

Op 12 oktober zag ik Bob Fosko en Frans van Deursen als de Blues Brothers, met Diana in Utrecht (Douwe Egbertszaal!). Een en al spektakel. Later nog gezien in het Oude Luxor met Janneke.

Op 27 december gaven drie heren een geweldig optreden weg in Panama, nachtclub te Amsterdam. Arthur Umbgrove, Maarten van Roozendaal, Marcel de Groot. Einde van het jaar, heel indrukwekkend concert.

Wel lekker symmetrisch!
Ik lig graag onder veel lagen dekens, lekker warm. Daarom ben ik ook winterliefhebber; dan kan je zelf bepalen hoe warm of koud je het hebt. In de zomer heb je het altijd warm. Geen keuze. Argh! Dus, waar was ik. Oh ja. Dekens. Dan heb ik dus alleen m'n hoofd boven de dekens uit. Nou is algemeen bekend dat je slapen bestaan omdat daar geen schedel is, en dat dat dus de plek is waar je op je hoofd de meeste warmte uitstraalt. Dit heeft tot gevolg gehad dat ik momenteel iets weg heb van het Monster van Frankenstein, waar net de schroeven uit zijn gedraaid. Muggen houden van warmte.

Ohja, gelukkig nieuwjaar! Een dezer dagen komt hier een beschaafd jaaroverzichtje. Hiep hoi :)