Trajecten (16)

Trajecten (16)
Als d'r lippen gestift waren, was het zo subtiel dat je het niet kon zien. Verfijnd is het woord. Hippe tas, merk 'Reef', roze shirt met blote schouders. Een grote schelp aan een ketting. Ze las 'Het Schnitzelparadijs' van Khalid Boudou. Ik besloot dat ze op een ver weg strand geboren was, met een klinkende naam. Hawaii of Honolulu, voor minder deed ze het niet.

De man tegenover haar droeg een pak en las een Duits boek over het leven in concentratiekampen. Met de jongen naast haar had ik al oogcontact gehad toen een andere mooie meid de coupé binnenliep. Wenkbrauwen over en weer en wederzijds welbevinden. Niet als vleeskeuring, meer als samen genieten van een mooie dag. Hij keek heel even blij toen ze naast hem ging zitten, tot hij mij guitig zag lachen. Ja, ze zit naast jou, dan kan ik dus naar haar loeren. Elke steelse blik werd gevolgd door een pesterige om te benadrukken dat ik goed was gaan zitten en hij te vroeg had gelachen.

Geluid van telefoon. D'r vriend, duidelijk aan d'r toon een lange relatie, over d'r werk bij Cool Cat, katers en hoe is het nou met Floris. Ze vindt het erg leuk om mensen van de werkvloer te ontmoeten. Weer oogcontact. Verspilde moeite. Ach, er zwemmen duizend vissen in de trein.