De bank in Heerlen

De bank in Heerlen
Met neef Koen in Wales, gaat het leven hier natuurlijk ook gewoon door. Mijn zus is ook ooit een jaartje weggeweest, toen ik nog bij moeder thuis woonde, maar niets stopt dan. Ergens is een deel van je leven weg, maar toch moet je met de rest gewoon door, hoe gek dat ook is.

Nu zit ik op de bank. Nienke speelt piano op haar kamer, oom en tante zijn ook elders. Hond Rafael (Raffie) ligt op z'n kleed. Straks komt hier iemand binnenlopen en begint met een van de andere wonderen die het gewone leven als je hier woont, voor mij zo bijzonder maken. De kamer is de rust zelve, met alle muziekinstrumenten die bijkomen van de vorige sessie. Iedereen hier speelt meerdere instrumenten. Dochter leert vader pianospelen, als het vanochtend niet regende zouden we gedrieen joggen. De klok tikt en iets in de keuken pruttelt. Straks zit ik weer twee uur in de trein, en dan ben ik weer terug in de randstad, terwijl hier iemand out of the blue een zelfgeschreven lied zal zingen en de rest van de familie meejamt.