Eigenlijk niet gezond
"Zou goed voor je zijn, even een stukje wandelen, je ziet wat pips! Je kunt hier ook fietsen lenen, dan kan je even het dorp in". Dank je, lieve collega, maar zo zit ik niet in elkaar. Ik zou het inderdaad moeten doen, maar ja... ik ben een gezelschapsdier. Of een huismus. Een vreemde mix ervan. Ik zit graag op m'n eigen plekje, ik trek er niet zo snel op uit. Als er nou iemand was die met me mee zou gaan, zou ik heel snel een stukje fietsen of wandelen. En al weet ik dat ik er vanochtend in de spiegel niet al te fris uitzag, ik blijf liever op m'n stoel. Was ik maar wat avontuurlijker. Het hoeft allemaal niet zo van mij.

Over dik een week ga ik wintersporten. En ik zie er een beetje tegenop. Tot ik eenmaal weet welk kamertje van mij is, en wie er bij me slaapt, en dat ik daar kan gaan zitten als ik wil. Ik heb zelden behoefte om alleen te zijn, behalve als ik op een bekend plekje zit. Dan vind ik het meestal fijn. Vreemd menneke ben ik.