Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

06 januari 2003

Gelukkig nieuwjaar, mede namens...
Ik ben een paar keer gestruikeld. En dat is vervelend, want ik had elke keer een glas jus of wijn of cola in m'n ene hand en een bord met asperges, zalm, kip-kerrie-salade-broodje, croissants, dat soort dingen. Ook heb ik een aantal knoertharde scheten gelaten zodat iedereen mijn kant opkeek. Verder stond mijn voorhoofd en rug onder het zweet, maar da's inmiddels redelijk gebruikelijk. Ik wist enkel genante, zinloze, of off-topic bijdrages te leveren aan de gesprekken waarbij ik 'aanstond'. Ik heb tijdens toespraken van een van de directeuren en een lid van de raad van bestuur hard geroepen dat ik het saai vond, en nog andere dingen die op het moment zelf in me opkwamen. Ik werd na één glas wijn straalbezopen en ging aan de lichamen van vrouwelijke collega's zitten en seksueel getinte opmerkingen maken.

Gelukkig heb ik me in weten te houden en is niets van bovenstaande nachtmerries uitgekomen... maar toch zijn recepties niets voor mij. Laat maar zitten.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage