De frietkinderen
Ik snap ze niet. Als je moeder frites maakt, ben je blij. Okee, tot zover logisch. Dat je dan enthousiast naar je broertje of zusje rent, snap ik ook. Maar als je dan via e-mail en sms (heel hip) aan AL je vriendjes laat weten dat er frites gegeten gaan worden, zodat ze met z'n vijftienen (want als je frites eet, heb je vrienden, rijen dik, echte vrienden) voor de deur staan... dan denk je toch niet goed na! Je hebt één broertje of zusje, en zeg dat er 75 frietjes in die bak liggen. Dan heb je 37 of 38 frietjes voor jezelf. Met z'n vijftienen heb je er maar vijf! Zo sociaal zijn kinderen niet.