Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

31 juli 2005

Voorraadje

Voorraadje
Over de vorige deed ik ongeveer een half jaar. Nu een nieuw voorraadje voor onder de curry!

Nee plus Non is Ja

Nee plus Non is Ja
De eurosceptici die het toch verdomd gezellig hebben in andere delen van Europa, terwijl ze daar toch 'nee' tegen hebben gezegd. Sterker nog: 'Non' des Français plus ons 'nee' schept zelfs een band! Kijkt allen naar het schitterende stukje beeldvorming door Marga van Praag die, om haar punt te maken, niet schroomt een zestig jaar oude discussie op te poetsen; achterin het achtuurjournaal van 31 juli.

23 juli 2005

Prik. Prik.

Prik. Prik.
Geen vierdaagse voor Pimmez. Kom op zeg. Ik loop al genoeg, soms zelfs een klein rondje om het lopen zelf. Maar nu toch twee blaren moeten doorprikken, omdat ik nieuwe schoenen heb. Die leuk zijn. Maar wel een beetje auw veroorzaakt hebben.

21 juli 2005

Ouwe lul lekker eten

Ouwe lul lekker eten
Volgens mij ben ik een ouwe lul geworden, want ik vond net dat er niets op tv was en dus heb ik hem uitgezet. And now, for something completely different: het beste Indiase restaurant van Utrecht, Namaskar, bezorgt tegenwoordig ook aan huis! Nooit meer pizza voor mij, voortaan Curry on command!

19 juli 2005

Ustated Nites

Ustated Nites
Amerika. Veel vind ik er geweldig aan, veel vind ik er waardeloos aan. Een voordeel: er zijn in elk land wel mensen met verstand van zaken te vinden. De AAEC (Association of American Editorial Cartoonists) biedt commentaar over het hele politieke spectrum en over alle lagen van de wereldbevolking. Op hun voorpagina verzamelen zich er dagelijks vijfentwintigs Amerikaanse Collignons, een bookmark waard. Soms open deuren, soms eye-openers. En soms verwoorden ze je eigen gedachten met een flink aantal pennestrepen.

17 juli 2005

Vroeger deden we dat wel anders

Vroeger deden we dat wel anders
Licht verstoord - want ze was een kopje thee aan het inschenken - doet ze de deur open. Haar zicht is er flink op achteruit gegaan, en over de woorden 'Uw kleinzoon' moet ze even nadenken, ik was vergeten het volume van m'n stem wat op te schroeven. En juist mijn stem doet oma beseffen dat ik het ben.

Samen zitten we op d'r balkon. Met veel kleurrijke bloemen en planten - dat is het leukst. En eentje met witte bloemetjes, dan ziet ze de hommel die rondvliegt ook. Met gemak praten we vijf minuten over zo'n hommel. Zou-ie nou nooit genoeg krijgen van die zoetigheid, vragen we ons af, altijd maar die honing. D'r broodjes - altijd witte broodjes, want daaraan zal ze niet doodgaan - hebben een gezonde lik boter en een dikke plak jonge Goudse kaas. In tweeën gesneden gaan ze in een gerecyclede bak vanilleijs, een elastiek erom, in de koelkast. Daar eet ze nog twee dagen van, zegt ze trots.

Die jonge meisjes die voor de zomervakantie in 'het huis' werken en alleen maar doen wat ze wordt opgedragen, mag ze niet zo. Ze stofzuigen en stoffen wel, en ze brengen wel een kopje thee als je erom vraagt, maar je krijgt er nooit een band mee. De vaste meisjes zijn aardig, en goed voor d'r. Die maken een praatje en schamen zich niet voor het briefje. Oma weet ook wel dat die meisjes op een briefje hebben staan wie wanneer thee en koffie wil, dus die meisjes voor tijdens de zomervakantie die dat briefje verbergen vindt ze maar hypocriet.

En hier schuinonder woont de moeder van haar schoondochter. Da's makkelijk, want dan komen Hans en Thea wat vaker, dan kunnen ze in één gebouw twee oma's bezoeken. En als bij haar de thee op is, heeft mevrouw Meertens altijd nog wel koekjes, en dan komen ze daarna heus nog wel gedag zeggen. En gedag zeggen duurt even. Het laatste woord houdt ze niet van, ze zou me het liefst houden tot het volgende bezoek. Mijn kleine oma wordt volgende maand vierennegentig. Je praat maar wat harder, ze is helemaal helder van geest, en alle liefs in de familie komt uit haar genen.

16 juli 2005

Uniform

Uniform
Hij staat voor me bij de deuren als de trein tot stilstand komt. Eén meter negentig, tondeuseharses. Een grijsblauw uniform met drie pijlen op zijn schouders en wings met een luchtballon op zijn borst. Vlak bij de wings een aantal lintjes, waarvan ik alleen het EHBO-lintje herken, horizontaal, acht bij een centimeter. Nog voordat deuren zich openen, tuit hij zijn lippen en doet 'tssssj'.

12 juli 2005

Eindelijk

Eindelijk
Na veel twijfelen heb ik m'n oude liefde aan de kant gezet, en met een nieuw avontuur begonnen. De nieuwe gaat straks mee naar boven om tot diep in de nacht mee te spelen. Die oude was niet leuk meer om mee te spelen, deed het gewoon steeds minder goed. Twee jaar is een lange tijd, en sommige knoppen reageerden gewoon niet zo goed meer, als u begrijpt wat ik bedoel. Zo'n nieuwe is wennen, hoe werkt wat, hoe reageer je waarop, wat wil je veranderen en wat accepteer je... Enfin, ik ben overgestapt. Eindelijk.

Weinig wol

Weinig wol
Toen ik hoorde dat de poema die op de Veluwe zou rondlopen de bijnaam 'Winnie' had gekregen, moest ik denken aan de leeuw van de Stamgasten, die z'n kunstgebit naast hem op de bar legt en een advocaatje bestelt. Hmpf: Winnie de Poema.

06 juli 2005

Zwaai zwaai!

Zwaai zwaai!
Vandaag is het zwaaidag. Ik zwaai naar de Franse Ardeche, waarheen mijn moeder vandaag vertrok. En ik zwaai naar Luzern, waar huisgenoot Victor op het WK Roeien ons land gaat vertegenwoordigen, ook hij vertrok vanochtend. Ook zwaai ik naar Amman, waar goede vrienden Allart, Jeroen, Paul en Arjan - u raadt het, vanochtend vertrokken - een tussenstop maken onderweg om door te reizen naar Bangkok. Vandaar gaat Paul en Arjans reis naar Calcutta, Allart en Jeroen gaan nog tien dagen door om New Delhi te halen.

Ikzelf blijf de hele zomer in Utrecht. Deze of volgende week zal een jaarcontract getekend worden, en daar moet voor gewerkt (en getrakteerd!). In het najaar volgt waarschijnlijk een bezoek aan Rhandirmwyn, waar neef Koen tegen die tijd verblijft. Hij slaagde immers voor zijn HAVO, en gaat er dus een jaartje vantussen.

04 juli 2005

Filmtip

Filmtip
Vanavond, om half negen op Net 5, de bril-fucking-jante film over de geniale comedian Andy Kaufman, die zichzelf liever 'behavioural scientist' liet noemen. Hoe je hem ook noemt, de man had briljante ideeën. Dus kijk vanavond naar Man on the Moon!

I am from Caspiar, an Island in the Caspian Sea. It sunk.

En als je daarna nog niet genoeg hebt, is het erg vermakelijke boek 'Andy Kaufman Revealed: Best Friend Tells All' bij Amazon te koop vanaf één enkele dollar, in prima gelezen versies.