Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

31 mei 2004

En als het niet zo is wil ik het niet weten!
In situaties als vanmiddag houd ik me altijd maar voor dat ook topkoks wel eens de gouden wet van rijst afgieten vergeten: te allen tijde de deksel vasthouden.
In the pub
I'm sitting in here in the boring room, it's just another rainy sunday afternoon. I'm wasting my time I got nothing to do, I'm hanging around I'm waiting for you, but nothing ever happens. And I wonder.

En omdat het stil was begon ik te vertellen. Over Mirco, die ooit mijn beste vriend was. Dat hij een discman had en ik cd's en we elkaar zeker op dat vlak aanvulden. Dat het 1996 was en we in Frankrijk waren, op een camping, met heel vier havo.

I'm driving around, in my car. I'm driving too fast, I'm driving too far. I'd like to change my point of view. I'm feel so lonely, I'm waiting for you, but nothing ever happens, and I wonder.


Dat ik van de dochter van de inmiddels ex-vriendin van mijn vader elke maand een reteillegaal CD'tje kocht voor vijfentwintig gulden met alle top veertig-nummers van die maand omdat zij in een kroeg werkte. Die draaiden we. En ik een wereldontvangertje bij me had waarmee we soms naar de wereldomroep luisterden.

I wonder how, I wonder why. Yesterday you told me 'bout the blue blue sky and all that I can see is just a yellow lemon tree. I'm turning my head up and down, I'm turning, turning, turning, turning, turning around, and all that i can see is just another lemon tree.


Dat Mirco voor Feyenoord was, net als bijna iedereen van mijn Rotterdamse school, en dat Ajax in die tijd bezig was de tweede Champions League op rij te veroveren, dachten we toen. Terwijl we op die Franse camping zaten, speelde Ajax tegen Auxerre, uit Frankrijk dus. Ik gekluisterd aan mijn wereldontvangertje, samen met Jurgen.

I'm sitting here, I miss the power. I'd like to go out taking a shower, but there's a heavy cloud inside my head. I feel so tired, put myself into bed Where nothing ever happens. And I wonder.


Dat Jurgen namelijk ook voor Ajax was, en we samen naar de Amsterdamse schoolklas renden die aan de andere kant van de camping stond, om daar luid te verkondigen dat Jari Litmanen 1-0 had gescoord voor Ajax. Vervolgens naar het kampvuur, omdat we toch wel iets met de klas wilden delen.

Isolation, is not good for me. Isolation, I don't want to, sit on a lemon tree. I'm stepping around, in a desert of joy. Maybe anyhow I'll get another toy, and everything will happen. And you'll wonder.


Dat ik nu met niemand van die hele klas contact meer heb omdat de grootste gemene deler wegviel. Nanouk heeft het nog wel een tijd geprobeerd, maar na minder dan een jaar was het klaar. Dat ik het gevoel heb dat het daar schitterend was en het leven nog onschuldig en makkelijk. Maar dat is het nooit geweest. Al zegt iedereen van wel.

I wonder how, I wonder why. Yesterday you told me 'bout the blue blue sky and all that I can see is just a yellow lemon tree. I'm turning my head up and down, I'm turning, turning, turning, turning, turning around, and all that i can see is just another lemon tree.
Parlez-vous... ?
Wat zijn chansons toch schitterend. Vanavond was Wende Snijders te horen bij Volgspot. Ze vertelde bijzonder gepassioneerd over inleving in chansons en haar uitvoering van Jacques Brels La Valse A Mille Temps was te horen. Dat nummer ken ik nu in de uitvoeringen van Brel en Paul de Munnik, maar Wendes uitvoering was erg de moeite waard.

De komende dagen voor mij weer veel Aznavour, Piaf, Brel, Duteil, Palmas. En je veux de l'amour van Raymond van 't Groenewoud mag er ook bij. Vooruit. Omdat-ie zo lekker schreeuwt. En Zebda, omdat ik dan weer aan Kato moet denken. En da's ook leuk.

28 mei 2004

Onterechte hypervervoeging
Het woord beiden schrijf je alleen maar met een 'n' op het eind als het over personen gaat. Net mailde ik met een collega over Zierikzee, en hij vertelde dat zijn tante daar woont. Ik reageerde met 'Cool. De mijnen niet.'

Een van de weinige situaties waarin je mij mag vervoegen tot mijnen! Een heus persoonsbetreffend meervoudig bezittelijk voornaamwoord! Zo'n kans laat ik, als taalpurist, niet glippen! Jammer dat het fout is...

27 mei 2004

Prachtig Duet
Alhoewel, duet is een groot woord. Ernst van der Pasch, cabaretier, was gisteren een van de bezoekers van de voorstelling van Renée van Bavel in het Koningstheater, alwaar ik vrijwilliger ben. Na afloop ging hij nog even op de vleugel meppen. Ik liep achter hem aan en vroeg of-ie 'Prachtig lied' nog wel eens speelt, een heerlijk swingend stukje kleinkunstmuziek. Nee, niet meer sinds hij met z'n nieuwe programma bezig is. Nou, dan help ik je wel even met de tekst.

Een duet mag het niet heten, maar we hebben wel even samen dat nummer gezongen. Hij achter de vleugel, ik ernaast. Alledrie (vleugel, hij, ik) op vol volume. Nou, dat was best gaaf. In een echt theater samen met de schrijver een echt lied zingen met een echte vleugel. Nou nog een keer publiek erbij...

25 mei 2004

I know nooothing!
Vervelend, als je een klant uit Barcelona spreekt en geen enkele Manuelgrap mag maken.

24 mei 2004

Gisteren op Teletekst 120
Jan Mulder en Remco Campert schrijven de vijftiende editie van het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Ze zullen hun "literaire kunstwerk" ook voorlezen.

Wauw. Schitterend. Maar ook: Huh? Ik ben idolaat van CaMu, ben op dit moment de bundeling van hun columns op de voorpagina van De Volkskrant in 2003 aan het lezen. Maar betekent dit dat Philip Freriks, een andere taalidioot die ik ook hoog heb zitten, het dictee dus niet gaat voordragen? Da's dan wel weer jammer. Maar als iemand hem dan op moet volgen...
Read me like a book
Als huisgenoot Victor thuiskomt en ziet dat ik mijn kamer heb gestofzuigd, weet ik al wat hij zal zeggen.

Ben je verliefd?

En als ik dan nee zeg, is zijn volgende vraag:

Oh. Hoelaat komt je moeder?

21 mei 2004

Deductie
In een half uur van 747 naar 377 nummers.

Wat vind u, lieve lezer, van mijn nieuwe playlist? Welke nummers vallen uit de toon? Welke moet ik er absoluut bijhebben, als dit mijn muziekstijl is? En welk nummer zou u er het eerst uit halen?

Update: Sodeju, wat stonden er een hoop fouten in die lijst! Lenny Kravits, om er maar een te noemen. Als u tips heeft, graag zowel uitvoerend artiest als titel van het nummer (Ik noem geen namen)!

20 mei 2004

Meest overschatte cabaretiers
1. Hans Teeuwen
2. Vliegende Panters
3. Jörgen Raymann
Pop quiz
Ik weet niet beter of Ruud Lubbers is de enige premier van Nederland, al sinds mijn geboorte. Geen idee bij welke partij hij hoort, hij is gewoon de baas van het land. Na hem kwamen pas de partijen. Nu heeft hij volgens iemand aan iemands billen gezeten en gaat hij op de Amerikaanse manier van zijn eer beroofd worden, waar het beleid afhankelijk is van welk bedrijf de premier het meest betaald heeft tijdens de verkiezingscampagne.

Het is aan u welke van bovenstaande baude uitspraken wel (drie) en welke niet (twee), en welke vanuit mijn perspectief (drie) waar zijn.
Fortissimo
Of ik maar even niet wil luisteren, het is het eerste wat ze zingt vandaag. Ze opent haar mond en start een opera. Ik val bijna om, al zit ik met m'n rug naar d'r toe. Ze moet zich verdedigen, voelt ze, omdat ik zulke directe uitspraken doe. En in mijn oren is geen plek meer voor de buitenwereld.

19 mei 2004

Zomaar ineens in mijn hoofd
You are sixteen going on seventeen / Baby, it's time to think
Better beware, be canny and careful / Baby, you're on the brink

You are sixteen going on seventeen / Fellows will fall in line
Eager young lads and roues and cads / Offer you food and wine

Volledige tekst

18 mei 2004

Damn!
Voor mijn huidige baantje heb ik een integriteitsverklaring moeten tekenen. Wat jammer dat ik jullie dus niet kan vertellen welke BN'er ik vanmiddag aan het loket had. Jammer, jammer, jammer. Jullie zouden jaloers worden. Maar ja. Ik ben nou eenmaal integer he. Heb er m'n handtekening voor moeten zetten. Heb nog een praatje gemaakt, met mijn BN'er. Was leuk. Hebben jullie gemist. Jammer.

17 mei 2004

Pimmez' failed conquests
Gisteravond zat ik in de Kleine Komedie omdat daar de theateruitvoering was van Niets dan rottigheid. Beatrice van der Poel, Bob Fosko (Raggende Manne) en Maarten van Roozendaal waren het middelpunt en hadden allemaal wat vrienden meegenomen die ook een moppie kwamen zingen.

Eerder was die voorstelling al gespeeld op de Parade, waar ze, om mensen naar de voorstelling te lokken, zo'n banier van twee bij drie meter hadden hangen. Daar duurde de voorstelling iets meer dan een half uur, en waren er nog geen vrienden bij. Achter de kassa stond een leuk meisje, Ella. Ik vroeg haar wat ze met die banier gingen doen na de tour. Wist ze niet. Dus moest ik maar even m'n nummer geven, dan zou ze me bellen als ze het wist, mits er iets tegenover zou staan. Een etentje, stelde ik voor. Daar ging ze lachend in mee, dus telefoonnummer opgeschreven.

Gisteravond bleek dat ik een jaar terug heb staan flirten met een meisje dat mij totaal vergeten was, en als Ella Fosko op de planken van De Kleine Komedie een moppie meezong; Pappie, loop toch niet zo snel. En die pappa heet... Juist. Heb ik weer.

14 mei 2004

Say what?
Schokkend hoeveel mensen zeggen dat ze hun legemetatie niet bij zich hebben als ik om paspoort of rijbewijs vraag.

13 mei 2004

Ter verduidelijking
Dat vorige logje... dat heeft niets met de tandarts te maken. En het was m'n zevenhonderdste logje. Ik pak een ranja en ga slapen. Adios.
Soms niks
Soms kan ik bijna huilen om niks
en wil ik alleen maar dat er iemand zegt

nu hoef je niks en moet je niks
nu is er niks dus huil maar even
dan hebben we het over jou
mag je klagen als je wilt
maar hoef je niks te zeggen
doe maar even niks
laat je schild maar zakken
zeg maar even dat het kut is
en morgen hoef je niks.

Maar in het echte leven moet je dat
blijkbaar tegen jezelf zeggen
Lieve tandarts (3)
Ik vind het hypocriet dat mensen maar eens in het jaar, zo eind december, genoeg in God geloven om naar de kerk te gaan. Vanochtend bedacht ik me dat ik zelf net zo hypocriet ben. Er zijn namelijk maar twee dagen in het jaar dat ik genoeg om mijn gebit geef om ook 's ochtends mijn tanden te poetsen... en dat zijn precies de dagen dat ik naar de tandarts ga.
Lieve tandarts (2)
Misschien wel het vervelendste aan het tandartsbezoek vind ik de halve gesprekken die je voert met de beste man. Je kan hm-hm of hm-hm (jaja of neenee, afhankelijk van de intonatie) terughmmen, maar daar blijft het dan wel bij. Na je controle heeft hij weer een volgende klant, dus om dan te blijven hangen is niet netjes. Dus bij deze, wat ik terug had willen zeggen:

Doorgaans ren ik niet voor treinen, want omdat ik zo snel zweet, kom ik dan vies aan bij m'n afspraak. Bovendien loopt m'n horloge drie minuten voor, zodat ik genoeg tijd heb om een kaartje te kopen. Sinds ik geen student meer ben, sinds vorig jaar september dus, kan ik nu eenmaal niet meer gratis reizen.

Dan weet u dat, lieve tandarts.
Lieve tandarts (1)
'Leuke fax hebben we van je gehad', zei R/A/M. Nu weet ik vrij zeker dat ik geen fax heb, dus vroeg ik 'Welke fax?' R/A/M tegen de tandarts: 'Hij had een fax gestuurd, weet je nog?' Hem begon wat te dagen, 'Oh ja, daar heb ik wel om gelachen', zei hij, met zijn guitige lachje. Ik begon te twijfelen of ik toch niet ergens een oude fax had staan.

Wat bleek; een van de makelaarsbroers genoemd in mijn logje
A short story van 7 januari vorig jaar was dat bewuste logje tegengekomen op internet. Gegoogled op makelaar, kalmeyer, kalmeijer, gouda, of gouda oost, vermoed ik. Dat logje heeft-ie vervolgens op de fax gezet naar z'n broer: Kijk eens wat jouw patiënt over je schrijft.

R/A/M was gelukkig niet erg boos, terwijl ik haar muts had genoemd, om het logje. De tandarts kon erom lachen en deed dat ook. After all, een cabaretliefhebber ziet hier de humor van in en ik blijf een betalende klant. Daarom vandaag een drieluik Lieve tandarts-logjes.
Meer Kaufman
Achter dit linkje vind je een behoorlijk lang verhaal over het al dan niet terugkomen van Andy Kaufman. Interessant stuk, met foto's van Tony Clifton - Andy's alter ego - in actie. Met dank aan Tom.

11 mei 2004

Sarcasme: drup. drup.
Een Amerikaanse generaal heeft te kennen gegeven dat het mishandelen van de gevangen Irakezen niet op bevel is gebeurd. Ooooh. Had dat dan eerder gezegd. Dan is het namelijk helemaal niet erg.
Andy Kaufman stierf in 1984.
Althans, zo gaat de officiele lezing. Andy was artiest, door sommigen bestempeld als comedian, maar hij was vooral goed in mensen voor de gek houden. Na het zien van de absoluut briljante film Man on the Moon heb ik een aantal websites (1, 2) bekeken waarop besproken wordt of zijn dood niet in scène zou zijn gezet.

Over vijf dagen, op 16 mei, is het twintig jaar terug dat hij zou zijn overleden. Er gaan stemmen op dat die dag wel eens de dag van de terugkeer van Andy Kaufman zou kunnen worden. Het vult me met adrenaline, ik heb in elk geval net weer die sites van kop tot staart doorgelezen en ga vanavond weer eens naar Man on the Moon kijken, waar Jim Carrey Kaufman op een geweldige manier neerzet. Ziehier nog even de gelijkenis.

09 mei 2004

Seizoenenwisseling
Op 5 Mei is Het Fitnessseizoen begonnen. Al was het slechts een half uurtje dankzij het bijzonder tegenvallende uithoudingsvermogen van een zeker, niet nader te noemen fitnessmaatje (wiens erg mooie fotosite hier te bekijken is), het is van start.

Daarnaast is op diezelfde datum het pannenkoekenseizoen weer officieel geopend, op het bevrijdingsfestival in Haarlem. Men-oh-men wat waren die dingen weer lekker!

Tot slot wordt vanmiddag het voetbalseizoen bepaald, mits Ajax tegen NAC minimaal één puntje haalt. Kunnen we ze mooi terugpakken voor het feit dat zij dit seizoen al twee keer van 'ons' hebben gewonnen.

08 mei 2004

Rampvluchtisme
Als u in Utrecht woont en vanavond een gerecht bij Domino's Pizza heeft besteld, heeft u pech. Uw bezorger ligt momenteel gestrekt op een groot kruispunt, waar hij een ongelukkige ontmoeting heeft gehad met een scooter. Twee politiewagens en een ambulance zijn inmiddels ter plekke.
Bureaucratie
In elke brief van het IBG, de instantie die 's lands studiefinancieringen beheert, staat de zin 'Als je het niet eens bent met deze beslissing, kun je bezwaar maken', gevolgd door een adres, url en de naam van een folder. Netjes. Toch denk ik dat er weinig mensen bezwaar zouden aantekenen tegen het kwijtschelden van een prestatiebeurs-schuld van dik achtduizend euro.

07 mei 2004

Belees uzelf
Neem het dichtstbijzijnde boek vast. Open het boek op pagina 23. Vind de vijfde zin. Neem deze zin over op uw blog, samen met deze instructies.

Ik lees u, op mijn beurt, uit The New Trek Programme Guide:
It is Federation policy to assist life forms in need.

Via Sinister - Puck - drieje - viere - vijve

05 mei 2004

Lijntje
Na de Cubacrisis (vanavond Thirteen Days gezien) hebben de Amerikaanse en Russische leiders, Kennedy en Chroestjov, de zogenaamde hotline ingesteld. Een directe telefoonlijn tussen The White House en het Kremlin, zodat de beide wereldleiders elkaar direct op de hoogte kunnen stellen van hun wensen de wereld al dan niet te vernietigen.

Wat ik me dan afvraag, hoe zou dat nu gaan? Zit George W. Bush in z'n Oval Office te MSN'en? En wie heeft-ie allemaal op z'n lijstje staan, en met welke e-mailadressen? mad_george@hotmail? jp_de_mp@hotmail? je_suis_jacques@hotmail? two_tone_tony@hotmail.co.uk?

04 mei 2004

Voorstel
Zullen we voortaan de uitspraak 'ik ben niet voorspelbaar' als meest voorspelbare bestempelen? Net als de onzinopmerking 'ik heb altijd gelijk'. Pff!

03 mei 2004

Tell me why? I don't like Mondays
M'n telefoon op snooze. In mijn hoofd begint het basloopje van Queens A Kind Of Magic. Freddy Mercury zet aan. One dream one soul one prize one goal one go... En toen ging die onverbiddelijke wekker. Rotmaandag ook.
Wauw
Huisgenoot Victor (met zijn ploeg vierde op het NK roeien in de categorie LSA4- - dat betekent vier lichte pikken zonder 'stuurtje') heeft op welhaast elke sportvraag een passend antwoord.

update: Foto 'Victor' gefixt!
Huh? Klaar?
Als je gewend bent geraakt aan het-druk-hebben, is het een vreemde gewaarwording eens een dagje niets te doen. Ik had gisteren al zin om naar Gouda te fietsen (dat werd uiteindelijk 140 kilometer karren in papa's kar) en om met de trein naar een land te gaan waarvoor je minstens vier grenzen moet oversteken. Vandaag had ik zin om te gaan squashen, om te gaan fitnessen, terwijl ik in mijn achterhoofd al wist dat ik maandag 'gewoon' weer aan het werk moest en dat er hooguit plannen te maken waren.

Als ik nu weer wat inspiratie krijg, gaat het allemaal de goede kant weer op. Ik moet maar eens gaan uitzoeken of er hier fitnesscentra in de buurt zijn waar tien-baden-kaarten worden aangeboden. Want ik neig er de laatste tijd steeds meer naar. Al heeft mijn buik er de buik vol van, die wil wel weten of er nou gewerkt of gesport gaat worden. Ik vrees dat het vanaf maandag weer het eerste wordt.

01 mei 2004

Het was weer zover
Na een fijn dagje dobberen en mensen kijken (al dan niet met superzoomcamera) was het tijd voor een barbecue. Dat hoort. Barbecue betekent voor mij vooral hopen dat er goeie stukjes vlees toevallig mijn kant opkomen. Want ik wil niet inhalig overkomen, maar ik hou nou eenmaal niet van vis en ik ben niet goed in kipkluiven. Ik ga over m'n nek als ik pezen probeer door te slikken. Dus is het vooral wachten en zoveel mogelijk salade en stokbroodjes met saus wegstouwen. Ook lekker.

En Paul: voortaan geen grappen meer maken als ik m'n mond vol rode wijn heb. Dat geeft maar troep.