Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

27 mei 2004

Prachtig Duet
Alhoewel, duet is een groot woord. Ernst van der Pasch, cabaretier, was gisteren een van de bezoekers van de voorstelling van Renée van Bavel in het Koningstheater, alwaar ik vrijwilliger ben. Na afloop ging hij nog even op de vleugel meppen. Ik liep achter hem aan en vroeg of-ie 'Prachtig lied' nog wel eens speelt, een heerlijk swingend stukje kleinkunstmuziek. Nee, niet meer sinds hij met z'n nieuwe programma bezig is. Nou, dan help ik je wel even met de tekst.

Een duet mag het niet heten, maar we hebben wel even samen dat nummer gezongen. Hij achter de vleugel, ik ernaast. Alledrie (vleugel, hij, ik) op vol volume. Nou, dat was best gaaf. In een echt theater samen met de schrijver een echt lied zingen met een echte vleugel. Nou nog een keer publiek erbij...

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage