Huh? Klaar?
Als je gewend bent geraakt aan het-druk-hebben, is het een vreemde gewaarwording eens een dagje niets te doen. Ik had gisteren al zin om naar Gouda te fietsen (dat werd uiteindelijk 140 kilometer karren in papa's kar) en om met de trein naar een land te gaan waarvoor je minstens vier grenzen moet oversteken. Vandaag had ik zin om te gaan squashen, om te gaan fitnessen, terwijl ik in mijn achterhoofd al wist dat ik maandag 'gewoon' weer aan het werk moest en dat er hooguit plannen te maken waren.

Als ik nu weer wat inspiratie krijg, gaat het allemaal de goede kant weer op. Ik moet maar eens gaan uitzoeken of er hier fitnesscentra in de buurt zijn waar tien-baden-kaarten worden aangeboden. Want ik neig er de laatste tijd steeds meer naar. Al heeft mijn buik er de buik vol van, die wil wel weten of er nou gewerkt of gesport gaat worden. Ik vrees dat het vanaf maandag weer het eerste wordt.