Ik ben zondag voor Griekenland
We hadden duidelijk de scheidsrechter tegen, en de Portugezen speelden smerig. Blessures faken, kaarten aansmeren, tijdrekken. Eerlijk is eerlijk, zij waren beter, 3-1 was geloofwaardiger dan 2-2. Maar wel een stuk minder leuk.

We kunnen het nu weer een tijdje hebben over hoe mooi het had kunnen zijn, en dit is in elk geval een waardig afscheid voor de generatie-net-niet. Dit keer hebben we verloren. 8 September, WK-kwalificatie. Tegen Tsjechië. K*t.

Doorsnee
Zo doorsnee ben ik, niet van filmhuisfilms te houden, maar Hollywood-miljardenprojecten gewoon schitterend te vinden. En helemaal geen bezwaar te hebben tegen een happy end, maar er naar uit te kijken. En Adam Sandler vind ik leuk. Dus dat een doorsnee feelgood-lovemovie me blij maakt, is geen verrassing. Neem je nieuwe vriendin op je eerst afspraakje absoluut mee naar 50 First dates.

Hoe Pimmez op het slechte pad belandde
Na een slechte nachtrust in verband met een eerste dag op het nieuwe baantje volgde een bijzonder leerzame dag. Het werk vereist geen hersencellen, behalve hoe de regels van de baas te ontduiken en succesvol om drie uur thuis te kunnen zijn. Leerzaam, edoch vermoeiend.

Daarna wilde ik nog even de stad in, iets kopen. Fiets tegen een paal, sloten eromheen. Een kwartier later met lichte prullaria in de tas tref ik mijn fiets omsingeld door twee politieagenten, een boze meneer en een mevrouw. Ik wil mijn fiets pakken, veronderstellend dat de oproer om de fiets aan de andere kant van de paal gaat. Die is echter van de dochter van de boze meneer, maar wil niet los. Snel zie ik waarom: mijn slot had ik niet alleen om de paal, maar ook om de stang van de andere fiets gedaan.

Dus excuses. En als je moe bent, kosten ook excuses meer moeite. Nog meer excuses. Uitleggen aan altijd begripvolle oom agent dat het zonder opzet was gebeurd en het hier duidelijk een misverstand betrof. Hoe noem je dat? Onvermurwbaar, was oom agent. Boze meneer speelde in op de sentimenten, normen, waarden, Balkenende topgozer, dat soort ongeloofwaardigheden. Ik nog meer excuses, want mee eens, sent, norm, waar, balk. Uiteraard. En excuses overigens.

Oom agent kijkt naar z'n neef (het zal z'n nicht eens wezen), knikt, en ziet het deze keer door de vingers. Maar bekijkt me alsof ik een zware crimineel ben. Boze meneer vertelt over dochter te laat op werk, over vrouw in paniek, en meer larie. Om vijf uur stopt men doorgaans met werken, maar ik heb begrip. Boze meneer stapt op fiets, mevrouw volgt, oom agent kijkt boos, schudt wijsvinger en neemt benen.

Mij achterlatend met twee lege banden. De hypocriete moraalschoft. Aldus te voet naar de dichtstbijzijnde fietsenmaker. Die was Balkenendezijdank beloopbaar, en daar heb ik - want geduld had ik niet meer - een ventieltje gepikt van een belendende fiets en mijn banden opgepompt. En weggefietst. Met lichte prullaria en een donderwolk rond mijn hoofd.

Mooiste beeld van gisteravond
Het zoontje van Edwin van der Sar op de arm van zijn papa. Hij balt zijn vuist naar de camera en legt zijn - met oranje geverfd haar - hoofd tegen dat van zijn vader aan. Geen greintje twijfel meer over het engeltje op onze lat.

Als je verliest, is voetbal oorlog. Als je wint, is het liefde.

Hè, get...
We gaan nou toch niet ineens allemaal Advocaat gelijk geven, toch? Dat doen we pas als we de finale winnen. Anders kunnen we straks niet meer zeggen dat het eigenlijk allemaal mazzeltjes waren.

Ehm, hup!

Schandaaalig
Je zal maar technisch aanspreekpunt Nummer Eén zijn op een school vol met nerds. En dan de werking van een opnameapparaat moeten uitleggen. Dan zit er altijd wel een nerd tussen die je dit aandoet.

Annonce

HET KONINGSTHEATER IS DOOD

LEVE HET KONINGSTHEATER

Slotakkoord 6 uit 6: dinsdag
De grand finale. Pijn in het hart, een laatste blik in de lege zaal, een emotioneel afscheid met een typische line-up. Cindy Pieterse presenteerde aardig, waarbij de enorme hond van Nilgun Yerli een gastrol vertolkte toen technicus Bart erop stapte onderweg naar een changement.

Acts voor de pauze:
- John Schleipen, zowel oprichter als stekkertrekker van Crême Fraiche, deed de reputatie van wijlen zijn groep eer aan. Slappe liedjes, matige woordspelingen en bijzonder plaatselijk een acceptabele grap. Blijft zoeken en niet vinden.
- Alkemade en Bloemen waren het eerste product van de Koningstheateracademie (KTA), maar niet het sterkste. De meeste grappen zijn flauw, al zit er zo hier en daar een ijzersterke vondst in. In dit geval was dat de wedstrijdstoel.
- La Passione tokkelt, pongelt, zingt Italiaans en praat Fries. Ongetwijfeld mooi voor wie ervan houdt.
- Ronald Goedemondt is erg snel en sterk, met recht winnaar van een van de grote drie festivals. Zijn routine, opgedaan in de Comedytrain, laat hem nieuw en oud materiaal rimpelloos in elkaar overlopen. Is groot, gaat nog groter worden.

Acts na de pauze:
- Nilgun Yerli is vooral bezig met haar stokpaardje. En dat is best leuk, voor een paar minuten. Avondvullend hoef ik d'r voorlopig niet te zien.
- Johan Hoogeboom is docent liedjes aan de KTA. Zijn eigen materiaal is plaatselijk behoorlijk flauw, al blijven zijn klassiekers 'Dubbel pech' en 'De echoput' bijzonder leuk.
- Sara Kroos heeft al een paar jaar de naam van het grootste talent en heeft van sommigen al een paar jaar terug het stempel therapeutisch cabaret gekregen. Beide labels maakt ze waar, al zijn de teksten uit haar nieuwe programma voorspelbaarder dan die uit haar vorige.
- Theo Maassen blijft een unieke vertoning in de Nederlandse theaters. Zijn boodschap is verpakt in een stand-upjasje zonder ook maar een letter daadwerkelijk stand-up. Deze man is en blijft om van te genieten.

Slotakkoord 5 uit 6: maandag
De avond eindigde wat abrupt, ik had graag 'De nozem en de non' van van Vreeswijk gehoord. Helaas. Toch een erg leuke avond, vooral door de afsluitende acts van de beide helften. De presentatie werd wederom gedaan door Hijlco Span.

Acts voor de pauze:
- Hester Macrander, vakvrouw, playbackt (hinderlijk) en jukeboxt (vermakelijk). Kon de zaal niet echt los krijgen, mede door zoveel nadruk te leggen op alles wat ze deze avond niet kon doen.
- Erik van Muiswinkel met intermezzo 1: Tibetlied, in wit pak. Eén zin ter introductie.
- Fernando en Antonio Lameirinhas komen uit Portugal, met enkele voetbalsneren als gevolg. De gitaarmuziek met zachte zang is plezierig, het meezingen van de zaal was fijn.
- Ernst van der Pasch samplet ook uit zijn nieuwe programma. Zijn eerste engelstalige lied, I saw Jesus on a tram is bijna onverstaanbaar maar daardoor des te grappiger. Wordt een steeds sterkere personality on stage.

Acts na de pauze:
- Onno Innemee pakte zijn drie succesvolste typetjes uit C3 (dronken sprookje, vakantie in Egypte, internetcursus voor bejaarden) en praatte ze zelf aan elkaar met een stukje uitleg over hoe je een kat een pil moet geven.
- Erik van Muiswinkel met intermezzo 2: Chairman vertelt over de trip to Brazil, uit Mannen op de maan. Leuk om eens live te zien.
- Joop Visser heeft een mooie, blonde, domme vrouw nodig, maar beter dan Erik van Muiswinkel kon hij niet krijgen: dan maar niet dom. Samen brengen ze een paar erg leuke liedjes, waaronder 'Wees goed voor je moeder, je hebt er maar één' en 'Laat de moed niet zakken'. Vooral de interactie tussen de twee veteranen verdient luid applaus: Dumpen die van Vleuten.

Slotakkoord 4 uit 6: zondag
Roué Verveer presenteert enthousiast als altijd. Hij zou eigenlijk zelf spelen, ware het niet dat de geplande presentator uitviel.

Acts voor de pauze:
- Stijn van der Loo speelt een deel van zijn programma, dat zoals aangekondigd plaatselijk gruwelijke onderwerpen behandelt. Op muzikaal vlak is hij divers en bijzonder sterk. Geen lekkere, maar bijzonder mooie muziek met symfonische invloeden. Hij confereert indrukwekkend.
- Johan Verminnen is Brusselaar en knap chansonnier. Zijn metaforen neigen soms naar Bløfse overdrijf, maar redden het wel. Zijn uitvoering van Ne Me Quitte Pas met een paar zinnen uit zijn eigen 'Laat me nu toch niet alleen', hier bekend door Clouseau, is knap. Zoals hij zelf zegt: 'Niet om te imiteren maar om te eren'.
- Wim Helsen is een absolute virtuoos op het gebied van absurdistisch verhalen, en heeft als enige in het huidige cabaretgestel de potentie Hans Teeuwens verloren kunst weer in ere te herstellen.

Acts na de pauze:
- De Berini's heb ik grotendeels moeten missen vanwege werk in de keuken, maar de twee laatste nummers waren respectievelijk leuk en mooi.
- Najib Amhali liep voor zijn optreden al wat gespannen rond, hij was duidelijk geëmotioneerd dat zijn thuistheater (zijn vorige show werd hier geregistreerd) gaat sluiten. Hij varieerde wat om stukken van zijn programma heen en speelde op een acceptafel niveau.

Zie het maar eens uit je hoofd te krijgen...
Aan de balie! You can sail the seven seas!
Aan de balie! You can put your mind at ease!
Aan de balie! You can join your fellow man!
Aan de balie! Aan de balie! Aan de balie!

We want you!
We want you!
We want you as a new recruit!

Slotakkoord 3 uit 6: vrijdag
Wederom presenteerde onze vaste coryfee de avond.

De acts voor de pauze:
- Renée van Bavel hield zich in, maar zelfs ingetogen is ze zeer de moeite waard met de mooiste nummers uit 'Helder', zoals Miss Celies Blues en De Kom.
- Arno van de Heijden is een clown en dendert over het publiek heen. De mop over God en Allah bij de Chinees is erg grappig.
- Kees Torn oefende zijn materiaal, wat soms erg leuk is maar soms ook vervelend. Hij is dan niet scherp en dat getuigt eigenlijk van weinig respect voor zijn publiek.

De acts na de pauze:
- Gerard van Maasakkers en zijn Vaste Mannen spelen hun heerlijke muziek zoals we dat gewend zijn, onder andere de nummers 'As ge ooit' (met Renée van Bavel) en 'Nee gij!'.
- Vincent Bijlo confereert op een weinig pakkende manier over grootwereldse onderwerpen. Zijn stiel an sich is sterk en herkenbaar.
- Klaas speelt zijn grootste hits nog eens. Erg vermakelijk, maar het is nu echt wel tijd voor nieuw materiaal.

Spasmodermie
Sommige liedteksten kunnen me raken. Meestal zijn dat Nederlandse teksten, zoals 'Foto's van het heden' van Dennis Rust, en 'Openbare weg' van Mira Bertels. Er is, voor zover ik nu kan bedenken, maar één engelstalig couplet dat me echt raakt. Iets wat me weerhoudt van vooroordelen.

White man turns the corner, finds himself within a different world
ghetto kid grabs his shoulder, throws him up against the wall
he says "would you respect me if I didn't have this gun
'cos without it, I don't get it, and that's why I carry one"

Klik hier voor de volledige tekst. Meer over het onderwerp van dit logje.

Slotakkoord 2 uit 6: donderdag
De presentatie was vanavond in handen van een heuse coryfee. Hijlco Span, thuis in het Koningstheater voor zijn programma Volgspot, bleek ook zelf goed te zijn in desk research en verscheen met interessante informatie ten tonele. Ook wist hij de spanning voor welke cabaretier er nu weer komt (want, lieve lezer, dat weten we vooraf niet!) goed op te bouwen.

De acts voor de pauze:
- Felix Strategier past in de traditie van oude liedjeszangers, en vermaakte zeer met zijn kroegige vertolking van grote nummers als Manke Nelis.
- Fred Florusse en Pieter van Empelen krijgen mijn handen met gemak op elkaar. Barkrukcabaret pur sang, met klinkende imitaties van onder andere Van Vreeswijk en Sonneveld, bijzonder vermakelijk voor de twee oudleden van Don Quishocking, die samen al over de honderdtwintig jaar zijn.
- Eric van Sauers strijdt met JJ (zie gisteren) om de titel van beste stand-up comedian van Nederland. Hij speelde wat nieuw materiaal in combinatie met enkele fragmenten uit zijn laatste programma 'De ware liefde'. Vooral hoe hij genoot van grappen die goed vielen, maakte het een plezier naar hem te kijken. Absoluut een vakman.

De acts na de pauze:
- Marijke Boon is een regelrechte lijdensweg om te moeten doorstaan. Ik zeg dit zelden, maar deze mevrouw hoort echt niet meer op te treden. Wanstaltelijk slecht, ik heb medelijden met d'r muzikant.
- Gé Reijnders vertelt altijd dat mensen doorgaans vijftien minuten moeten wennen aan zijn Roermondse dialect. Deze zaal ging vanaf de eerste noot mee. Zijn stem is een genot om naar te luisteren en de liedjes zijn lieflijk. Het meezingen is zelfs fijn, zeker in het veurjaor.
- Richard Groenendijk zat de hele voorstelling al op de eerste rij en was volgens Katja, collegavrijwilliger, de zesde act. Helaas moest mijn lieftallige gezelschap een laatste trein halen. En tja, dan ga ik dus mee. Sorry Richard!

Voetbalgebazel
Sorry? We komen hier voor de titel? Edwin, ik heb vertrouwen in je. Al maakte je een enorme blunder waardoor we niet met 1-0 wonnen maar 1-1 gelijkspeelden tegen Duitsland. Boos ben ik op je baas, met de terechte naam Dick, die zijn uiterste best doet het hele land van hem en zijn elftal te vervreemden. Hij gaat tegen Tsjechië aantreden met een elftal waarmee verlies zeker lijkt.

De poll op vi.nl zegt dat Arjen Robben linksbuiten moet staan. 84% van de ruim 25 duizend. Slechts één procent zegt dat Nederland geen linksbuiten moet opstellen. Wat doet Dick? Een ruit met Kluivert en van Nistelrooy. Geen linksbuiten dus. De ruit, die in zes wedstrijden niet succesvol bleek met daarvoor een spitsenduo dat elkaar - en dat is in nog meer wedstrijden bewezen - maar niet kan vinden. Vertrouwen op Wesley Sneijder die dinsdag de hele wedstrijd deed opleven en er eerder al voor zorgde dat Nederland tegen Schotland zich alsnog plaatste voor het EK, doet Dick niet. De sukkel.

Dick zal na de ruime verliespartij tegen Tsjechië doorzetten en worden uitgeschakeld, en nooit meer in Nederland over straat kunnen lopen zonder een ei of rotte tomaat naar z'n kale hoofd gesmeten te krijgen. Of, en dat hoop ik van ganser harte, hij is slim en beseft dat hij met die verliespartij de definitieve verjonging wel moet inzetten. Want nu heeft de oude garde het definitief laten afweten, en onderschat de rest van Europa ons.

Oh: mocht Nederland met deze opstelling spelen en winnen van Tsjechië, dan verdien ik het de rest van het EK nagewezen en uitgelachen te worden.

Slotakkoord 1 uit 6: woensdag
De held van de avond was elf jaar. Een hackler pur sang, nog in groep acht, maar onderweg naar het VWO. Marlotte (want kinderen met normale namen worden gepest) had het lef om tegen presentatrice Karin Bruers (stand-up comedienne die tegen de menopauze loopt) te zeggen dat ze 'oud en dement' was. Harder kon het publiek niet worden geshockeerd.

De acts voor de pauze:
- Reijn en Goed zijn hun schwung nu echt te lang kwijt, en wat was die ooit lekker!
- Jochen Otten heeft er een bijzonder intensief en succesvol seizoen opzitten en mocht moe zijn.
- Niet schieten is in alle opzichten het kleine broertje van NUHR: naam (vergelijkbaar), stijl (vergelijkbaar) en niveau (beduidend minder). Beste grap: Ken je die opblaaspop van mij? - Jet bedoel je? - Ja. Kom ik net terug uit Amerika, wat denk je? Jet Lek.

De acts na de pauze:
- Dames voor na vieren was de beste act van de avond, met twee nieuwe scènes en het materiaal dat met recht het AKF won.
- Mark van de Veerdonk speelde een thuiswedstrijd en had het publiek van meet af aan al op zijn hand, mede door een gastrol voor theaterdirecteur Frank Verhallen.
- Jan Jaap van der Wal at op zeer professionele wijze een bak zand leeg nadat Mark de laatste energie uit het publiek had gezogen. Lof, en wat een flutpubliek.

Dat dat even duidelijk is
Ja. Ik ben fanatiek voetbalsupporter en ik ben voor Nederland. En ik word kwaad op iedereen die me tijdens de wedstrijd stoort. Vanavond was er zelfs een vrouw in het gezelschap die vlak na de 1-0 voor Duitsland durfde te vragen hoevaak ze eigenlijk mochten wisselen. Bedankt. Iedereen die de kont tegen de krib gooit in de hoop dat Nederland maar snel uitgeschakeld wordt; u stimuleert me alleen maar meer agressiever te worden. Dus als u tegen agressie bent; HALT DIE KLAPPE!

Reclame
Bellen over internet met Skype. Alles wat je moet doen is een microfoon in je computer pluggen en Skype installeren. Het werkt, en goed ook: je kan zorgeloos lang bellen. Want het is gratis!

Plat
Nou, ik heb [het] dus vanochtend [venoggent] gebeld en toen heb [het] ik het [ut] u allemaal al uitgelegd [uitgelege].

Dan weet je dat meteen voor de volgende keer
Willen alle vrouwen die mij in de toekomst gaan afwijzen, daarbij voortaan dit formulier willen printen en opsturen? Dank u wel.

Zeg...
U blijft in een redelijk constant tempo langskomen, maar u blijkt slechts zelden te reageren. Schrijf ik nog wel leuk genoeg? Lenen mijn logjes zich er niet voor? Stel ik niet genoeg vragen? Of reageert u überhaupt niet op blogs?

Taalmutilatie als kunst
In zijn beste steenkolenengels vertelt een collega over de telefoon dat zijn gesprekspartner zijn adreswijziging moet komen doorgeven bij Burgerzaken.

Yes. You come to cityhall. Yes. Burgerzaken. Yes. To five o'clock. Yes. It's that simply. Yes.

Vooral die laatste opmerking doet mij staand overen.

We want you!
Na het zien van de outfit van een van mijn vrouwelijke collega's vandaag, trok spontaan het gehele oeuvre van Captain Jack aan me voorbij. Inclusief de videoclips. Was niet onplezierig.

A quality rarely found
Het fijne aan Marijke is, dat als je vraagt 'heb je al kaartjes voor het drieluik van Orkater?', ze niet alleen precies weet wat je bedoelt, maar ook het juiste antwoord geeft. Van zo'n vrouw moet je wel houden.

Huishoudelijk
De links links zijn qua volgorde en samenstelling gewijzigd. Nieuw is Emused, het log van Emma Uffing, het zusje van Muffie. Zeer de moeite waard! Alle plaatjes komen weer eens van een andere server. Alle andere wijzigingen zitten aan de achterkant van de site. Die kun je zien als je je monitor van de achterkant bekijkt. Mooi, he?

Ook het Brits respect voor Amerika neemt af
It's in the "The American Heritage® Dictionary of the English Language", which is of course an oxymoron. Now repeat after me: "The Oxford English Dictionary is the ONLY accepted reference for English!" Feel free to write it on the blackboard a few times as well, just to make sure it sinks in.

English is English, through is not spelled "thru", night is not spelled "nite", and there is no such word as "burglarize". The verb is burgle. Of course, you chaps in the colonies can do what you like with your language, but don't call it English ! ;)

via

Kijkje in de keuken
Voor iedereen die Micro$oft een koud hart toedraagt is dit artikel een fijn stukje leesvoer. Je bent er even mee bezig, maar dan weet je wel weer precies welke spelers op de markt waarmee bezig zijn. En lezen wat de echte nerds ervan vinden en reageren kan hier.

Eigen rottigheid eerst
De 'wij hebben het volste recht te staan praten met hoeveel en waar we maar willen, maakt niet uit wie we hinderen'-filosofie komt tegenwoordig in alle (al dan niet minderheids-) groeperingen voor... irritantste plek: aan het einde van de roltrap op het station waardoor een opstopping op de roltrap ontstaat.

Geinspireerd door Menno Nicolais logje Braderie. Verder dient vermeld dat ik als titel voor dit logje 'sodemieter op! rot op!' wilde gebruiken, maar die tekst is zonder de context van het programma 'Niets dan rottigheid' bot en zinloos. Daarom maar een andere quote uit dat - bijzonder vermakelijke - programma.

Déjà vu
Op het acht uur journaal zag ik dat Bush naar Rome komt om daar te vieren dat Rome zestig jaar geleden bevrijd werd. Zie je nou wel, iedereen hoort bij de as van het kwaad, dacht ik nog even.

Maar toen had ik een déjà vu, van exact dezelfde beelden, en meer dan me nu getoond werd. Niet om u bang te maken, maar ik zag een grote aanslag. En schrok even van mezelf. Ik hoop dat ik het me inbeeld.

Mooie omschrijving
Café de Spaanse vloot, de deur piept, wat in godsnaam doe jij hier,
en wie is hij die naast je loopt?

Café de Spaanse vloot, in een krant zit ik verborgen,
haast onzichtbaar, als een sprinkhaan zo groot,
en ik schrik me dood

Als ik zie hoe je lacht, voluit,
Hoe je lijf spreekt, hoe je blik herleeft
En ik hoor hoe je praat, honderduit
Als een spook is daar de waarheid
Die plots aan mijn ribben kleeft

Dat die rat, die vreemde luis, je vleugels geeft.
Café de Spaanse vloot.

Erg mooie omschrijving, al is het zó zwaar slechts zelden. Het nummer - de titel laat zich raden - is van Kommil Foo, die waarschijnlijk de nummer één-positie gaat krijgen in mijn beste voorstellingen-lijst van afgelopen theaterseizoen. Ook even linken: Waltertje, met dik 21 duizend songteksten van Nederlandse en Belgische bands.

Netwerktijd
Zijn pak zag er nieuw uit, zijn stropdas gestrikt alsof het zijn eerste was. Naast hem in de tweede klassecoupé lag een tasje van Perry Sport. Hij wreef door zijn keurig getrimde, witgrijze baardje en legde zijn das nog eens recht. En pakte uit het tasje van De Slegte een klein boekje. Drie euro vijftig, en het stickertje verdween in de prullenbak. Hij haalde diep adem en begon moedig aan pagina één.

Van Golfregels, amateurstatus.

Taalmutilatie
Vandaag gehoord in het zes uur-journaal:
Door het woud van de regels het pad niet meer zien.