Slotakkoord 5 uit 6: maandag
De avond eindigde wat abrupt, ik had graag 'De nozem en de non' van van Vreeswijk gehoord. Helaas. Toch een erg leuke avond, vooral door de afsluitende acts van de beide helften. De presentatie werd wederom gedaan door Hijlco Span.

Acts voor de pauze:
- Hester Macrander, vakvrouw, playbackt (hinderlijk) en jukeboxt (vermakelijk). Kon de zaal niet echt los krijgen, mede door zoveel nadruk te leggen op alles wat ze deze avond niet kon doen.
- Erik van Muiswinkel met intermezzo 1: Tibetlied, in wit pak. Eén zin ter introductie.
- Fernando en Antonio Lameirinhas komen uit Portugal, met enkele voetbalsneren als gevolg. De gitaarmuziek met zachte zang is plezierig, het meezingen van de zaal was fijn.
- Ernst van der Pasch samplet ook uit zijn nieuwe programma. Zijn eerste engelstalige lied, I saw Jesus on a tram is bijna onverstaanbaar maar daardoor des te grappiger. Wordt een steeds sterkere personality on stage.

Acts na de pauze:
- Onno Innemee pakte zijn drie succesvolste typetjes uit C3 (dronken sprookje, vakantie in Egypte, internetcursus voor bejaarden) en praatte ze zelf aan elkaar met een stukje uitleg over hoe je een kat een pil moet geven.
- Erik van Muiswinkel met intermezzo 2: Chairman vertelt over de trip to Brazil, uit Mannen op de maan. Leuk om eens live te zien.
- Joop Visser heeft een mooie, blonde, domme vrouw nodig, maar beter dan Erik van Muiswinkel kon hij niet krijgen: dan maar niet dom. Samen brengen ze een paar erg leuke liedjes, waaronder 'Wees goed voor je moeder, je hebt er maar één' en 'Laat de moed niet zakken'. Vooral de interactie tussen de twee veteranen verdient luid applaus: Dumpen die van Vleuten.