Middenstandslogica

P: "Mag ik een kleine patat met curry?"
S: "Jahoor, da's dan één tachtig."
P: "Nee, een kleine."
S: "Da's de kleinste die we hebben."

Ik sla aan het rekenen. 1,8 maal 2 is 3,6 plus 10% is 3,96 plus iets is minstens 3,98.

P: "En dat kost vier gulden?"
S: "Nee, één tachtig."
P: "Ja, vier gulden dus. Dat vind ik wel duur."
S: "De baas staat daar, dan moet je bij hem wezen."

Snackbarsukkel zet het bakje neer, ik betaal, hij komt met zijn slotbetoog.

S: "Je moet maar zo denken, ..."

Ik moet niéts!

S: "Beter duur dan niet te koop."

Met stomheid geslagen wil ik weglopen, maar bedenk me op het laatste moment. Not now. Not this sucker.

P: "Jaja, dat zal wel. Geef maar aan je baas door dat ik het duur vind."

Bang voor nog meer middenstandslogica loop ik weg. Al met al was het een lekker bakkie friet. En niet zo klein als ik had gewild.

Pas dan de Burger King-techniek toe; schrap small en verkoop medium! Had ik niet gezeurd en je misschien zelfs bewonderd om je vooruitgang! Zucht... in Gouda is al jaren een slagerij op de Kleiwegstraat (richting de oude brandweerkazerne), die een bak patat mét een saus naar keuze verkoopt voor een gulden. Maar daar ben ik sinds de invoering van de euro niet meer geweest. Zie de inflatie; als bij die slager daar een prijsstijging van 120,371% zou plaatsvinden, vind ik het NOG goedkoop!

Comeback
Brigitte Kaandorp heeft een stap terug gedaan. Een stap terug naar goed cabaret, en hopelijk weer naar succes. Ze heeft een paar jaar weggegooid met musicals en films die allemaal grandioos flopten, maar nu is ze terug. Van het weekend was d'r show "Badwater" op TV, en die liet oude tijden herleven. Tijden van "Kunst". Tijden van "... en Vliegwerk". Tijden van de show waarmee ze in 1983 Cameretten won (toen Paul de Leeuw de persoonlijkheidsprijs en Hans Liberg de zilveren medaille won). Goed zo, Brigitte! Om oude tijden nog even te laten herleven, nu een canon uit een van de voorgenoemde shows.

Nu vaarwel
Leef vrij en blij
Ik denk aan jou
Doe dat dan ook aan mij

Ja! Allemaal!

Racistische fundamenten
Eigenlijk zouden we niet meer moeten zingen "Ook al ben ik zwart als roet, 'k meen het wel goed". Dat is eigenlijk een ontzettend racistische tekst. Bedenk ik me net. Eigenlijk zou onze poep ook niet bruin moeten zijn. Is ook niet politiek correct. Yuck. Maar, het bevordert integratie. Als we wit zouden poepen, zou dat alleen maar een vorm van apartheid zijn. Hm.

Weer terug!
We'll meet again, zo sprak Vera Lynn. En ja hoor, we zijn er weer! Een van mijn nerdvriendjes, HC genaamd, heeft een half uurtje van zijn kostbare tijd ingeruimd (tussen het kaarten en het darten in) om even de boel aan te passen zodat we weer mogen surfen. En hopelijk gaat dat zo blijven!

Voorstel
Je hebt mensen met een spreek-mij-aan-hoofd. En je hebt mensen met een laat-mij-nou-maar-met-rust-want-anders-hoofd. Ik heb de luxe dat ik ze allebei kan kiezen. Nou klopt het hoofd niet altijd met het gevoel, en dat is vervelend. Als je door een wildvreemde wordt aangesproken terwijl je dat niet wil. Of andersom, nog erger!

Iets anders. Ik liep vanavond door Hoog Catharijne, onderweg naar huis, en ik zag een stelletje de andere kant op lopen. Niks tegen brillen, maar bij dit meisje zag het er nìet uit. Ik heb de drang om dat te zeggen, weerstaan. Niet om d'r te kwetsen, maar om d'r te helpen. D'r vriend dacht zichtbaar hetzelfde als ik; Neem lenzen!

Nou loop ik zelf wel eens over straat met het idee "Staat deze trui me nou? Of is-ie te baggy? Is dit wel mijn kleur?", maar je gaat dat niet aan een wildvreemde vragen. Misschien vroeg het meisje uit de vorige alinea zich wel af of die bril d'r goed stond. Dat moet toch op te lossen zijn!

Dus, mijn voorstel! Iedereen maakt een button, zichtbaar te dragen (hoeft niet naast de tiet), met daarop een soort JA/NEE-sticker. En dat op zo'n manier, dat je het elk gewenst moment kan aanpassen. De eerste JA/NEE duidt aan of je wel of geen zin hebt in een random kletspraatje met een random persoon. De tweede of je wel of niet advies wil hebben over je kleding en/of uiterlijk. Zo. Weet iedereen waar iedereen aan toe is. Fijn!

Webvasten
Ik doe dit bewust (not!). Ik maak zo min mogelijk gebruik van internet (not!). Als ware het mijn eigen Ramadan, ik surf zelden, log vrijwel niet, en thuis gebruik ik de PC niet meer dan films en filmpjes (afleveringen Star Trek) te bekijken en muziek te luisteren. En die laatste zin is wèl waar. Nu dan, het waarom.

Drie computers in ons huis. Nee, vijf. Maar drie werkzame. Daarvan een op huisgenoot Victors kamer, een op mijn kamer, en een server in de woonkamer. Mijn computer is schoon, virusvrij. De server had een worm, die zich over het netwerk naar Victors computer heeft verplaatst. Mijn computer is schoon, virusvrij. De server is geformatteerd en draait nu een distributie van Linux waar ik niet mee om kan gaan. Victor heeft het druk, neem ik aan. Ik weet het niet zeker, want ik ben vijftig uur per week afwezig omdat ik (nog steeds mensen!) stage loop bij de AVRO. Victor ontfermt zich over de server. Hij krijgt zijn eigen computer blijkbaar niet schoon en virusvrij. Van de server is niet bekend of de worm er nog of weer huist, want het schijnt lastig te zijn om daar McAfee op te installeren. Zolang als de worm rondwaart op ons netwerk, laat XS4ALL ons niet online. Bij de AVRO is het leuk, maar ik kan er niet onbeperkt loggen. Daarom heb ik met mezelf afgesproken er niet vaker dan eens per week te loggen. Dus, controleer elke vrijdagavond of ik nog iets geschreven heb en of de Graadt weer online is. Ik hoop van harte dat het snel gebeurt.

Rectificatie 1.1.03
Uit bovenstaand én onderstaand logje komt naar voren dat alleen huisgenoot Victor verantwoordelijk is voor mijn niet-op-internet-kunnen. Dat is niet waar, het is net zo goed aan mij. Excuses.

Algehele rouwstemming
Tien dagen niet posten kan ik niet over m'n hart verkrijgen. Hoe vervelend ook, het is weer zover. Geen internet thuis. Inmiddels ben ik twee weken aan de slag bij de AVRO, dus ik durf nu wel een postje neer te zetten. Ik ben echter niet van plan dat vaker te gaan doen, er is hier een hoop werk te verzetten. Zodra er thuis weer internet is (en dat ligt aan huisgenoot Victor, verkeerdom geschreven als Rotciv), volgt een stapel logjes die daar al klaar staan. En die niet te transporteren zijn hierheen. Sorry.

Maar...?
Wat heeft de IKEA dan misdaan?
Of moet ik vragen, wat heeft de IKEA goedgedaan... dat ze het journaal zover krijgen dat ze een kaartje van Nederland laten zien met het IKEA-logo en alle steden waar een IKEA is. Je reinste reclame! Zo mooi kan je het in geen enkel sterblok zetten!

Liedjes onder de douche
Wakker worden met "Met z'n allen" is heel vervelend. Maar het voelt toch wel goed om in staat te zijn om de douche uit te komen met een stoer liedje van Sara Kroos. Maar VROEG mensen! Tien over half zeven naast m'n bed staan en gedouched en al naar het nieuws van zeven uur kijken. En een half uur later weer. En dan om negen uur bij de AVRO zijn! Jee :)

Stom
Het is matig geschreven. Het is slecht geacteerd. Toch krijg ik weer kippenvel bij de eerste sterfscène van Captain Kirk in Generations. Snif. Arme James.

Uitzondering
Ik werk dan wel voor een publieke omroep tegenwoordig, maar mijn buis thuis gaat - los van voor (sport-) nieuws - zelden aan. En programma's opnemen komt er al helemaal nog maar sporadisch van. Maar hiervoor maak ik een uitzondering. Ik bel huisgenoot Victor zelfs op tussen de eerste en tweede gang van het diner dat mijn vader me voorzet, zodat ik het maar niet hoef te missen. Sorry. Ik heb gewoon een zwak voor Joost Prinsen, wat mij betreft de Nederlandse Sean Connery.

En nou oppassen dat ik zelf geen spelfouten maak
Meneer Buysmen, werknemer bij de Utrechtse politie, blijft u voortaan alstublieft van het woord 'participeren' af. Het is u te duur! Tenzij u eerst het verschil leert tussen 'zij' en 'hun'! Sukkel, u!

Met als gevolg
Dat je nu zelf even een liedje van Katrina and The Waves mag downloaden van Kazaa. Walking on Sunshine. Want zo heet dat geloof ik, als je over straat loopt en aan de druppels die zich in de plassen storten moet zien dat het regent. Omdat je het zelf domweg niet voelt. Zwijmel. Nathalie, wanneer kom je weer?

Een beetje uitleg, een beetje liefde
Overigens zijn er ideëen te over, maar tijd en webruimte te weinig. De soundtracks moeten op zich laten wachten, aangezien mijn websites nog niet online kunnen en ik dus geen downloadbare bestanden voor jullie neer kan zetten. Daarnaast werk ik tegenwoordig fulltime, en wil ik privé-internetgebruik minimaliseren. En daarmee bedoel ik dus niet minimaliseren als de baas langsloopt zodat er een ander scherm naar voren springt. Maar gewoon, eh, beperken. Zo min mogelijk. Dus. Dan weten jullie dat. En ja, het is kwart over een. En ik moet dus over vijf uur weer m'n warme bedje uit. Eerst eens zorgen dat het warm wordt!

Betrapt
Dankzij de "Je ziet er strak uit, Donnie!"-reclame weet ik dat ik niet de enige ben die zich wel eens oppept voor de spiegel. En gelukkig ben ik werkzaam op een afdeling waar de mannen ernstig in de minderheid zijn (26-4) en ons toilet dus veel lager gefrequenteerd wordt. Toch voelde ik me erg betrapt toen ik mezelf na drie flinke plassen kraanwater-in-het-gezicht zei 'en nou ga je het eens goed doen!'. En de chef van mijn afdeling binnenliep. Gelukkig was dat een minuut nadat ik die afzichtelijke puist had weggeknepen. Maar toch.

Vakantiegevoel
Het is mijn eerste maandagochtend, maar ik kom nu al met een logje over vakantiegevoel. Mooi woord, want het is een mooi gevoel! Kijk heel even naar de beelden van Edinburgh. En voel je net als ik. Even weg. Terecht, alles moet op internet!

Ungh! Unnnnnngh! Ungh!
Alles moet op het web! Echt alles! In Apeldoorn is een meneer die op zijn site Icepick bijna alles laat zien wat er in zijn huis gebeurt, tot een cat-tracker aan toe (en dan heb ik het nog niet over zijn deurbel, koelkast, magnetron, voordeur, wc, en ga zo maar door)! Maar eigenlijk is dit leuker... een dispuuthuis ergens in Amerika laat exact weten wanneer een toilet bezocht wordt, en hoelang. Heeft toch net iets meer charme, want knulligheid scoort! Bij mij dan.

Leuk
Dat Calvin en Hobbes (of, voor de Nederlands-lezenden, Casper en Hobbes) leuk zijn, is niet nieuw. En eigenlijk heb ik ook niets nieuws over ze te melden. Wel dat hun website ook leuk is. Lekker door de cartoons heenbladeren. En er dan achterkomen dat de pagina 'meet the characters' ook verdomde leuk is!

Vreemd
Voordat het weekend begon heb ik mijn vensterbank afgestoft. Voor het eerst, sinds ik hier woon. En dat is al een half jaar. Dat avontuur volgde op de eerste grote opruimstuip, enkele dagen ervoor. Vanavond heb ik (weliswaar laat) gekookt. Normaal zijn dat oosterse gerechten, Knorr wereldgerechten. Heerlijk. Maar vanavond niet. Ik heb iets gekookt wat voor mij best bijzonder is. Hamburgers van de AH, rooie bietjes, en rijst. Was een uitdaging. En ondanks dat het de standaard van huisgenoot Victor niet haalde vanwege onvoorziene zwarte randjes, vond ik het best prima te doen. Maar het blijft knullig voelen. Toch ben ik best trots op mezelf.

Sorry Suus. Dank je Suus. Je hebt gelijk. :(

Heeeeeeee wb!
wb, ofwel welcome back! Als je de reactie van huisgenoot Victor op m'n vorige entry ("Jakkes!") leest, zie je dat Michiel (dank dank!) ervoor heeft gezorgd dat 'we' er weer zijn! Dus, de logjes zullen weer stromen!

Inmiddels:
- begint mijn hart steeds blijer te worden met Nathalie's keuzes
- zit mijn eerste dagje in het mooie AKN-gebouw er weer op, ik ben nu officieel Avro-pashouder-van-het-type-pas-dat-je-alleen-krijgt-als-je-er-werkt, ondanks dat ik stagiair ben :)
- heb ik nog niet gegeten. Dus dat ga ik maar even doen!

Later meer, Joechei!