Middenstandslogica

P: "Mag ik een kleine patat met curry?"
S: "Jahoor, da's dan één tachtig."
P: "Nee, een kleine."
S: "Da's de kleinste die we hebben."

Ik sla aan het rekenen. 1,8 maal 2 is 3,6 plus 10% is 3,96 plus iets is minstens 3,98.

P: "En dat kost vier gulden?"
S: "Nee, één tachtig."
P: "Ja, vier gulden dus. Dat vind ik wel duur."
S: "De baas staat daar, dan moet je bij hem wezen."

Snackbarsukkel zet het bakje neer, ik betaal, hij komt met zijn slotbetoog.

S: "Je moet maar zo denken, ..."

Ik moet niéts!

S: "Beter duur dan niet te koop."

Met stomheid geslagen wil ik weglopen, maar bedenk me op het laatste moment. Not now. Not this sucker.

P: "Jaja, dat zal wel. Geef maar aan je baas door dat ik het duur vind."

Bang voor nog meer middenstandslogica loop ik weg. Al met al was het een lekker bakkie friet. En niet zo klein als ik had gewild.

Pas dan de Burger King-techniek toe; schrap small en verkoop medium! Had ik niet gezeurd en je misschien zelfs bewonderd om je vooruitgang! Zucht... in Gouda is al jaren een slagerij op de Kleiwegstraat (richting de oude brandweerkazerne), die een bak patat mét een saus naar keuze verkoopt voor een gulden. Maar daar ben ik sinds de invoering van de euro niet meer geweest. Zie de inflatie; als bij die slager daar een prijsstijging van 120,371% zou plaatsvinden, vind ik het NOG goedkoop!