Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

30 november 2004

Tip

Tip
Ga zelfs na een heleboel geslaagde, zwaar melige grappen, NIET op zoek naar plaatjes van gebruikte opblaaspoppen. Laat dit doen.

27 november 2004

Teken toch bij, zeiden ze!

Teken toch bij, zeiden ze!
Verdomd, was ik toch een snelle student. 11 Oktober jongstleden stond in de Spits dat 'mijn' studie tot de minst snel afgeronde studies behoort. Slechts drie HBO-studies hebben een lager percentage afgestudeerden na vijf (!) jaar studie. Bij Communicatiesystemen, zoals het inderdaad een paar jaar terug heette, is slechts 30,7% na vijf jaar geslaagd. Vijf jaar en een maand, heb ik erover gedaan. Dan zit ik toch nog in de snelle helft, gok ik zo!

26 november 2004

Celebrate good times, come on!

Celebrate good times, come on!
Pimmez in een disco heeft iets lachwekkends. Ik ben net iets te oud voor het volk dat er rondloopt, op het personeel na. Ik ken de teksten en de sentimenten en zelfs de originele versies van de liedjes die gedraaid worden.

Iets in de lucht op zo'n avond geeft me hoop dat ik kan slagen bij een discomeisje. Valse hoop, uiteraard, het is in vijfentwintig jaar nog nooit gelukt. Ik droom, kijk, dans, drink en zing mee, maar zoenen zal me nooit lukken. Ik moet het nu eenmaal hebben van de babbel en de ad remme reactie, en laat dat nou een ongelukkige combinatie zijn met mijn doofheid op dergelijke locaties.

Vaak is er een dame in het gezelschap die probeert me te overtuigen dat ik het mezelf aanpraat en dat ik heus de moeite wel waard ben. Dat laatste weet ik, ik ben best de moeite waard. Het is de goedbedoelende vrouwen nooit gelukt mij aan het zoenen te krijgen, uberhaupt het hoogst haalbare in een discotheek. Ik ben heus een man, maar geen een-avond-in-een-disco-man.

24 november 2004

Dag, Louis. Sorry, Raymond.

Dag, Louis. Sorry, Raymond.
Louis was oud en mocht weg. Er kwam een receptie met oud-collega's en een oude leidinggevende werd uit het bejaardentehuis getrokken. Een vervelende collega maakte foto's met een digitale doet-ie-het-wel camera. En de afdeling deed een stukje. En tot die afdeling behoor ik tegenwoordig.

Een collega die nog nèt niet oud genoeg is en Louis steeds 'makker' noemde, had het stukje voorbereid. Hij zong een tekst voor, waarin Louis' carrière (ik hoop dat ik anders oud word) op 'ludieke' wijze belicht werd, afgewisseld door de rest van de afdeling vermomd als achtergrondkoor. We zongen steeds weer 'Olé, Ola'. De melodie was die van Raymond van het Groenewouds Liefde voor Muziek.

20 november 2004

Sleur

Sleur
In liefde vind ik sleur afgrijselijk. Qua woning heb ik echter niets liever, ik hou van m'n eigen plekje. Wat eten betreft ben ik er gewoon niet goed in, soms tot ergernis van huisgenoot Victor. Want dat ik vanochtend ineens zin had in vier boterhammen en vanmiddag nog vier in tostivorm, daar was zijn voorraadplanning niet op berekend, mede aangezien ik de laatste weken steeds ontbijt met yoghurt. Mijn grappen mogen dan soms voorspelbaar zijn, mijn eetpatroon is het niet.

19 november 2004

Kwartje...

Kwartje...
Bij nader inzien is het helemaal niet verwonderlijk dat bij het opruimen van de Creadoe-beurs, alles in een doosje past waar precies een vakje voor is achter een op maat gemaakt luikje zodat er meer spullen dan ooit in een Renault Twingo passen.

18 november 2004

Rijtje woordjes

Rijtje woordjes
opportunisme (het ~) het handelen zonder bepaald beginsel waarbij men ernaar streeft elke omstandigheid ten gunste van zich of zijn partij aan te wenden
afwijzing (de ~ (v.)) mededeling dat men afgewezen is => afschrijving
confuus (bn.) verward

17 november 2004

Origineel

Origineel
Ik ben gewoon niet zo goed in het niet hebben van een vriendje.

Hm. Is in elk geval beter dan weer eens als een broertje voor haar zijn, maar toch ook niet wat ik wilde horen. Aan de andere kant, misschien stel ik te hoge eisen als ik alleen maar genoegen neem met een vrouw die zegt dat ze al haar hele leven op me wacht.

15 november 2004

Kleine dingen die het doen, die het doen

Kleine dingen die het doen, die het doen
Seven of Nine & Doctor

The other night dear, as I lay sleeping
I dreamt I held you in my arms
when I awoke dear, I was mistaken
and I hung my head and cried

You are my sunshine, my only sunshine
you make me happy, when skies are grey
you'll never know dear, how much I love you
please don't take my sunshine away


Uit "Someone to watch over me"

Pimmez in de bocht

Pimmez in de bocht
Ik val terug op sarcasme, cynisme, zwartgalligheid. Vertrouwen in wat me normaal stabiel houdt, neemt af. Ik neem afstand van mensen om te voorkomen dat ik ze door mijn streken van deze tijden te ver wegduw. Alle goede dingen worden een illusie, ware rust en zekerheid utopieën. Vanavond maar eens vroeg naar bed. Leuke logjes komen wel weer. Ik zal wel ongesteld moeten worden.

13 november 2004

Haj! is hier gewoon 'hallo'.

Haj! is hier gewoon 'hallo'.
Kopenhagen Airport is net zo groot als Schiphol, terwijl ik een uur vroeger van het veeeeeeeel kleinere Rotterdam Airport (je mag geen zestienhoven meer zeggen) vertrok. Het was fijn om Diaantje weer eens beet te hebben, en het is hier inderdaad mooi. Van Kopenhagen heb ik weinig gezien, al weet ik inmiddels wel dat ze hier engelse drop per zeven stuks verkopen, maar dan wel in uitvoeringen van tien centimeter lang!

En ze hebben hier heuvels, speciaal neergelegd om doorheen te wandelen! En een hele grote, bijna lege school. Met een stuk of tien lieve konijntjes in kooien, waarvan er twee bij elkaar zaten en de grote de kleine aan het pesten was. Toen hebben we een kooi voor de kleine geregeld en vonden we onszelf helden. Ach ja, als je geen oorlog meegemaakt hebt dalen je heldnormen een beetje... leuk om de zee weer eens te zien. Gek, 't is dezelfde maar toch een andere. En hier zijn we onderweg.

Morgen nog een stuk wandelen, iets langer in Kopenhagen snuffelen, en dan weer terug!

11 november 2004

We schakelen nu over naar Kees!

We schakelen nu over naar Kees!
Leuk, zoveel nieuws overdag. Dan krijg je vanzelf nieuwslezers die iets minder ervaren zijn en dan krijg je die heerlijke twijfelmomenten. De verbinding is niet helemaal goed. Ik hoor Kees niet, Kees, hoor jij mij wel? Dan gaan we even wachten op de verbinding. Kees, kom er maar in. Oh, we gaan door met iets anders.

Let it snow, let it snow, let it snow

Let it snow, let it snow, let it snow
Zo! Dat was een paar daagjes ziek zijn, vandaag ging gelukkig weer redelijk, morgenochtend pak ik het vliegtuig naar beter oorden. Daar, waar het dit weekend naar verwachting niet warmer gaat worden dan 5 graden en de kans op sneeuw groot is. Kopenhagen, baby! Even mijn lieve Djaantje opzoeken om te kijken hoe het haar daar vergaat en hoe mooi dat landje is! Zondagavond land ik rond kwart voor elf weer op Hollandse (Rotterdamse) bodem.

Het homoniem 'sorry'

Het homoniem 'sorry'
Democratische Amerikanen laten weten dat het ze spijt dat ze niet met genoeg waren. Erg leuk om te zien, Sorry Everybody! (via)

10 november 2004

Lake Quarter, The Hague

Lake Quarter, The Hague
En ook Irma Heijmans, de overbuurvrouw van het terroristenjeugdhonk, heeft haar fifteen minutes of fame gehad.

09 november 2004

Regime Change

Regime change
Met alle bewegingen in de maatschappij vandaag de dag, voel ik me steeds meer een extremist. Extreem-links, wel te verstaan. Terwijl iedereen elkaar de hersens inslaat om zijn eigen punt te maken, hou ik vast aan mijn standpunten. Goede intenties als uitgangspunt en onschuld tot schuld bewezen is.

De rest van de wereld verschuift met de dag meer naar rechts. Dan komt vanzelf een moment dat opnieuw geijkt wordt. Dan behoor ik straks, zonder zelf te veranderen, ineens tot extreem-links. Dan wordt Nederland straks een Amerika met keuze uit rechts en extreem-rechts.

Vermakelijk statistiekje

Vermakelijk statistiekje
Wie stemt er op wie?

05 november 2004

GATverdamme

GATverdamme
Islamisme. Onschuld verloren. Dubbele nationaliteit. Uitzetten. Verhagen, van Aartsen: Lul niet. Stom stel populisten.

04 november 2004

Good Morning, America!

Good Morning, America!
A first for everything: An entire post in English! An e-mail I sent to Mikhaela (from Mikhaela's News, fifth link in the second row on the left) has been published on her site! How cool! Welcome, all y'all 'mericans! Too bad this is a Dutch blog, so you most probably won't stick around too long. I'm willing to translate some of my posts, though. Feel free to mail me any requests. For the record, my e-mail has been posted without any changes. Thanks Mikhaela!

Voor de Hollanders: Leer engels!

02 november 2004

WAT!?!?

WAT!?!?
Waar haalt die populistische hufter van een Jozias van Aartsen het idee vandaan dat men zich moet afvragen of dit moord is of een terroristische aanslag? Zolang we niets weten van de motieven, zolang het briefje op van Goghs lijk nog niet in de media is geweest (want dat zal gebeuren), mag je dat niet zeggen. Probeer ik nu politiek correct te zijn? Nee. Want wat je zegt is onjuist, Joost. Onjuist.

En tegelijkertijd lof voor Balkenende - credit when credit's due - voor zijn uitspraak dat een meningsverschil nooit beslecht mag worden met iets anders dan woorden. Eerste keer, JP, maar nu ben ik het met je eens. VVD verspeelt zijn laatste punten, CDA pakt er weer ééntje.

Opblijven

Opblijven
Als je gewoon dat half uurtje lang, niet beweegt, kan je nog iets langer opblijven. Ik wist dat papa en mama het achtuurjournaal wilden zien, dus kroop ik onder de salontafel. Dan zat ik in geen enkele ooghoek om ze af te leiden, maar wisten ze wel waar ik was. Dan mocht het meestal wel, opblijven tot half negen. Onder dat juk zit ik nu niet meer, maar gisteravond besloot ik om half acht al dat ik aan m'n bed toe was. M'n bed, verlokkelijk als het 's ochtends meestal is als ik eruit moet. Stukje film gekeken, en dat half uurtje waar het vroeger om draaide... ik zou niet weten of ik het einde van het achtuurjournaal gehaald heb. Maar ik heb wel heerlijk bijgeslapen!

01 november 2004

Positiekleding

Positiekleding
Kleding interesseert me weinig. Mijn t-shirts bestel ik op internet of koop ik op festivals, mijn truien zijn puur functioneel, alleen m'n winterjas - een leren jas tot over m'n knieën - heb ik omdat ik hem mooi vind. Nou waren m'n broeken weer eens versleten, en dan moet je nieuwe kopen. Zo gaan die dingen. Modieus ben ik niet.

Ik weet dat ik niet de dunste ben, en dat ik een noemenswaardige buik bezit. Ik schaam me er niet voor, het kost me immers geen moeite hem in te houden. Daarnaast ben ik van mening dat je pas dik bent als je je dik voelt, en dat is niet het geval. Toch deed het ergens wel pijn toen ik een winkel uitgestuurd werd met de mededeling 'maat 38? Oh, we hebben hier alleen maar de normale confectiematen, en daar valt u buiten.'