Pimmez in de bocht

Pimmez in de bocht
Ik val terug op sarcasme, cynisme, zwartgalligheid. Vertrouwen in wat me normaal stabiel houdt, neemt af. Ik neem afstand van mensen om te voorkomen dat ik ze door mijn streken van deze tijden te ver wegduw. Alle goede dingen worden een illusie, ware rust en zekerheid utopieën. Vanavond maar eens vroeg naar bed. Leuke logjes komen wel weer. Ik zal wel ongesteld moeten worden.