Etymologie volgens Pimmez
Ik stel het me zo voor... In de achttiende eeuw stond ergens in ons land een boerderij met een boerin die net die middag in het woonhuis terugkeerde. De uitwonende dochter met haar man en kind zouden immers langskomen. Mina, de meid, had haar werk niet naar voldoening gedaan, het huis was niet netjes en de vaat nog niet gedaan. De boerin komt binnenlopen na zich wat te hebben opgefrist en ziet de troep. Op dat moment (voel de climax naderen!) roept ze uit; 'Jezus, Mina!', net terwijl dochterlief komt binnenlopen met hààr dochter van drie op de arm. Het kind hoort haar oma schreeuwen en praat haar na, 'Jezesmiena!'. Iedereen moet lachen, de aftiteling van de sitcom loopt over uw scherm heen, en enkele jaren later is 'Jezus Mina' volledig ingeburgerd als licht scheldwoord.