Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

31 december 2004

Not in the mood to talk nice so not talking

Not in the mood to talk nice so not talking
Jeetje. Was ik jullie toch bijna vergeten. Ehm, Dag Sinterklaasje, fijne kerst, Jezus, wat erg, al die strandstoelen, fijn uiteinde. Mijn leidinggevende gaat vier maanden uitbuiken onder het mom van zwangerschapsverlof. Joechei. Tot volgend jaar. In oktober zijn mijn log en ik weer jarig. Mijn log wordt dan drie, ik niet.

22 december 2004

Overdreven taalpurisme

Overdreven taalpurisme
Ja, strikt genomen mag je 'sjertogenbos' zeggen. Maar het klinkt voor geen meter.

21 december 2004

Donkere dagen

Donkere dagen
De trein sjokt tergend traag langs de stationshal waarvan ik als klein Gouwenaartje de opening met koningin en al heb meegemaakt, al weet ik er weinig meer van dan de benen van mijn ouders die ik angstvallig vasthield.

En dan sneltreinvaart zoals een Intercity betaamt. Geen stop op Gouda, de stad van mijn grootmoeders 'Een mens lijdt het meest, van het lijden dat hij vreest'. Voorbij mijn moeders huis dender ik, terwijl ik haar best weer eens wil zien. Het is al bijna Kerst.

14 december 2004

Welja

Welja
Heb je ook nog bloemetjes binnen laten staan, Bernhard?

12 december 2004

Zondagochtend

Zondagochtend
Natuurlijk kan je het proberen: Vergeef ons onze schuld, zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven. Maar toch denk ik niet dat het gaat werken. Ze zien me al aankomen bij de IBG en Dé Bank...

11 december 2004

Proefballonnetje

Proefballonnetje
Als ze nou alle trage studenten van de oorlog tot en met nu, met terugwerkende kracht de nieuwe studiekosten laten dokken (hoger collegegeld voor elk jaar na het zesde), kunnen we alsnog alle pensioenen betalen de komende tijd, en is er ook nog genoeg geld om voor JP een rollator te kopen.

Rust zacht

Rust zacht
Natuurlijk, er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Maar sinds ik onlangs voor het eerst mijn vader in een ziekenhuisbed heb zien liggen, is het nu wel even extra slikken als er een vader ten grave wordt gedragen. Het komt dichterbij, maar zoals mijn vader doorleeft, zou ik dat ook wel willen op die leeftijd. Mijn opa - nog vief - heet overigens ook Bernard, zij het zonder 'h'. En nu, zoals oma al zei, 'Truste, Ber'.

08 december 2004

Booooored

Booooored
Als je uit verveling tot drie keer toe spontaan hardop 'going to the chapel and we're, gonna get mahaharried' zingt, wordt het tijd om muziek op te zetten. Green Day! 12 Januari komt steeds dichterbij!

05 december 2004

Duidelijk

Duidelijk
Zus heeft ruzie met d'r vorige baas. Die eigenlijk d'r huidige baas nog is, op vrije dagen na. Dus thuiskomen begon met zus troosten. Toen gingen we met de telefoon op speaker en papa's zakelijke advies aan de andere kant praten met z'n vieren. Papa, mama, zus, ik. Papa zakelijk, zus weer huilen. Arme zus.

Maandag gaat zus vliegen met Roland. Da's d'r man. Gaan ze zeven weken naar Australië en contreien. Zij wel. Ik had een leuk kado voor d'r, als Sintepimmez. Een Pooh-boek. Daar wordt zus blij van. Met een gedicht, vier regels, mooi. Zus blij. Roland, mama en ik ook blij.