Geen reclame!

Geen reclame!
Omdat ik het zelden koud heb en dus zelden de verwarming aanzet, sliep huisgenoot Victor - die niet van koude bedden houdt - 's winters vaak bij zijn warme lief. Nu Nederland uitgewinterd is, is hij weer wat vaker thuis. En nu valt het me zo nu en dan weer op. Hij heeft iets Skyradios. Niet dat-ie zeikmuziek draait - integendeel - maar hij houdt van vrij korte playlists. Met als gevolg dat je een nummer wel eens meer dan twee keer per uur langs hoort komen.

Wacht - niks zeggen!

Wacht - niks zeggen!
Leuk, een krant vinden met een bijna afgemaakte kruiswoordpuzzel. In deze ontbrak maar één woord: Rationele opeenvolging van oorzaak en gevolg, zes letters. ***i*a.

Trajecten (16)

Trajecten (16)
Als d'r lippen gestift waren, was het zo subtiel dat je het niet kon zien. Verfijnd is het woord. Hippe tas, merk 'Reef', roze shirt met blote schouders. Een grote schelp aan een ketting. Ze las 'Het Schnitzelparadijs' van Khalid Boudou. Ik besloot dat ze op een ver weg strand geboren was, met een klinkende naam. Hawaii of Honolulu, voor minder deed ze het niet.

De man tegenover haar droeg een pak en las een Duits boek over het leven in concentratiekampen. Met de jongen naast haar had ik al oogcontact gehad toen een andere mooie meid de coupé binnenliep. Wenkbrauwen over en weer en wederzijds welbevinden. Niet als vleeskeuring, meer als samen genieten van een mooie dag. Hij keek heel even blij toen ze naast hem ging zitten, tot hij mij guitig zag lachen. Ja, ze zit naast jou, dan kan ik dus naar haar loeren. Elke steelse blik werd gevolgd door een pesterige om te benadrukken dat ik goed was gaan zitten en hij te vroeg had gelachen.

Geluid van telefoon. D'r vriend, duidelijk aan d'r toon een lange relatie, over d'r werk bij Cool Cat, katers en hoe is het nou met Floris. Ze vindt het erg leuk om mensen van de werkvloer te ontmoeten. Weer oogcontact. Verspilde moeite. Ach, er zwemmen duizend vissen in de trein.

Kijk juist daar, waar niets nieuws meer te zien zou zijn

Kijk juist daar, waar niets nieuws meer te zien zou zijn
Een rondje gelopen door mijn stad.
Gezien.
Het huis waar mijn tante niet meer woont.
Een meisje met een bril die haar hond uitlaat.
Een gedicht achter een raam over tijd die stilstaat.
Vier jonge meisjes die vragen of ik de ijscoman ben.
Een verveelde kat op een motorkap.
Gekocht.
Bananen voor mezelf.
En ijsjes voor de meisjes.

Dagje bekervoetbal

Dagje bekervoetbal
13.54 vertrek vanaf Utrecht Centraal
14.48 aankomst Duivendrecht (werkzaamheden - dus over Hilversum)
15.30 vertrek vanaf Amsterdam ArenA
17.25 aankomst 'Rotterdam Stadion'
17.57 plekje gevonden: 2e rij, 2e ring, uitvak, rechts naast het midden
19.03 1-0 Huntelaar
19.08 1-1 Lamey
19.47 2-1 Huntelaar
19.55 Uitreiking beker
20.20 vertrek uit het stadion
21.00 eindelijk de trein in
21.25 trein vertrekt van Rotterdam Stadion
22.28 aankomst Duivendrecht
23.13 vertrek vanaf Amersfoort (werkzaamheden...)
23.40 thuis!

Dip, Dip, Dip, Poef!

Dip, Dip, Dip, Poef!
Nu ben je scout, straks ben je oud. Uwer Pimmez was ooit welp, en later zeeverkenner (da's iets anders dan waterpadvinder, maar geen idee wat het verschil is), en kreeg vanavond een telefoontje. Of ik op de reünie van mijn oude scoutingclub Cornelis de Houtman wil komen.

Nu ben ik altijd tegen reünies geweest, maar ik twijfel toch. Reünies zijn voor als je oud bent of extreem succesvol - en dat ben ik nog geen van beiden, al denken mijn nichtjes anders over een van die twee criteria. Ik heb aan de Cornelis geen schitterende, nooitvervagende herinneringen overgehouden, en ook geen blijvende vriendschappen. Ik kan me maar met moeite één naam herinneren. Ook de welpenwet moest ik opzoeken.

Ik denk dat ik me bij mijn principe houd. Lieve lezer, wat zou u doen?

I never picked cotton

I never picked cotton
Elk plaatje is een eye-opener. Hij noemt zichzelf stadsdichter, en zijn naam laat zich lezen als de naam van een psalm: Laser 3.14.

Maar: hoeveel van deze tags zijn echt, en hoeveel zijn gephotoshopt? Sommige zijn te mooi...