Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

08 mei 2005

Actie...

Actie...
Stond ik daar, in de verwachting ongeveer gelijkgestemden te ontmoeten, op het natte grind van het Museumplein. Te luisteren naar mensen die niet weten hoe ze voor publiek moeten spreken, met een boodschap die plaatselijk nogal wringt. Ik sta absoluut achter de punten zoals die op stopbush.nl staan en ik hier eerder schreef, maar dat zijn niet de punten die ik daar hoorde. De gruweldaden die bepaalde Amerikanen verrichten in Irak zijn akelig om aan te horen, maar om te stellen dat Bush zelf die vliegtuigen die gebouwen in heeft laten vliegen, gaat me iets te ver.

Vervelend, dat je tegenwoordig een extreem standpunt moet innemen om een compromis in het midden uit te laten komen. Duidelijke standpunten in oneliners is wat scoort bij het volk, terwijl politiek juist over nuance hoort te gaan. De ambitie het hele volk bij de politiek te betrekken is dus een utopie. Ziedaar de politieke paradox in tijden waarin het kapitaal regeert en propagandistische hapklare-brokken-media de mening bepaalt.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage