Relatief
Het ene moment scheld je op het verkeer, dat je meer dan een kwartier doet over nog geen 200 meter van het Ledig Erf naar de Catharijnesingel.

Het andere moment hoor je een klein meisje gillen. Schreeuwen van de pijn. Een meisje dat met d'r voet verwrongen tussen de voorvork en een stel spaken zit. Je houdt een vrouw staande en ze zegt dat je 112 moet bellen. Dan wacht je de langste zes minuten die je je kan herinneren, waarin het meisje het onafgebroken uitschreeuwt. En krijg je een bedankje van de ambulancemeneer.

En dan zit je thuis.