Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

13 november 2002

Sfeerrepo'tje
Wedstrijd verloren, maar wel door naar de tweede ronde. Ik was de enige in het vak met een radiootje (Viva la Nokia), iedereen hing aan m'n lippen. Keihard geschreeuwd; Rosenborg 1-0! (gejuich), Kezman bijna eigen goal! (hoongelach), Rosenborg 1-1 (k*t! k*t! k*t!), Auxerre voor, PSV eruit (aahhhhhhh...), en natuurlijk de grote klapper Rosenborg 1-1 Eindstand!, waarna mijn vak en vrijwel direct daarna (ik zal niet de enige in het stadion zijn geweest met radio) de rest van het stadion ontplofte. Geweldig. Of, zoals de grote poƫet Scooter al zei, "It's nice to be important, but it's more important to be nice".

Het is leuk om te zien hoe je twee weken terug kan 'verliezen' met 1-1, en nu te kunnen 'winnen' met 1-2 achter. In de trein heb ik trouwens nog een nette meneer beschermd tegen wat vervelende stonede supporters (ik heb wat snoepjes op, yeah right). Ik heb m'n goede daden weer gedaan vandaag. Zin in morgen.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage