Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

09 november 2002

Hypothetisch
Je loopt over straat. Er fietst een kerel langs met een ongeschoren gezicht, iets te jolig kijkend. Hij heeft een tasje bij zich en dat scheurt. Er kletteren vier beugels op de grond, lege flesjes Grolsch. Wat denk je dan van hem? Hoe kijk je naar hem als hij beschaamd omkijkt omdat-ie de boel laat vallen?

En nu, andere situatie, zelfde plek. Er fietst een jongen langs met een getrimd baardje, hij kijkt vrolijk. Hij heeft een papieren zakje bij zich, en dat glijdt uit z'n hand. Het zakje valt op de grond en een van de drie croissants vallen op straat. Hij kijkt beteuterd. Wat denk je dan van hem? Hoe kijk je naar hem als hij beschaamd omkijkt omdat-ie de boel laat vallen?

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage