Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

17 november 2002

Lamlendig
Ik draai de douche heter totdat het pijn doet. Maar het doet me niks.
Ik zit achter mijn bureau en zie dat mijn club met 6-0 wint. Doet me niks.
Ik sta te darten en weet de 20 met geen vijftig pijlen te raken. Niks.
Voor studentenradio van morgen moet ik een repo maken, en er is nog geen letter voorbereid. Helemaal niks.
Mijn administratie loopt maanden achter, maar ik staar liever voor me uit.
Ik bak een eitje bij wijze van lunch, maar zit na één hap al vol.

Ik hoop niet dat dit een zeurlog wordt, lieve lezers. In de praktijk ben ik vaak gevallen, maar ik sta telkens weer op. Zal nu ook wel gebeuren. Don't worry. Maar reageer eens iets meer! :)

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage