Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

30 oktober 2002

Nou ja zeg!
Mijn WinAmp en ik hebben een goeie band. Ik heb hem een ruime keuze gegeven, hij zwemt als een ware Dagobert Duck door de 936 liedjes die op dit moment in mijn playlist staan. In ruil daarvoor voelt hij mij aan. Het is als een goeie broer, die aan een half woord genoeg heeft. Voel ik me klote, komt hij met plaatjes die met me meeleven. Moet ik de afwas doen, komt hij met een strip niet-zeuren-doorwerken liedjes. Als ik met een mede-fan van Arthur Umbgrove zit te chatten, zet hij alsof-ie het aanvoelt, "Zit er wel in" op. download. Even voor de duidelijkheid; de soundtracks die ik hier wel eens intik, bedenkt mijn WinAmp voor me.

Maar nu! Nu ben ik aan het werk voor school, maar ik behoef een pauze. Zet een muziekje op. Prima, lekker muziekje. Bon Jovi, Something for the pain. download. Okee, prima. Niks mis mee. Dus ik ga een paar pijltjes gooien, lekker, met meneer Bongiovi op de achtergrond. Volgende plaat. Mijn WinAmp vindt darten blijkbaar een nichtensport. Tsk. Y.M.C.A. download.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage