Not a sex thang (2)
Ik mis ook het zintuig om complimenten geloofwaardig te maken. Situatie: Ik spreek een collega aan; 'Wat zit je haar leuk!'. Want dat vind ik. Dus zeg ik dat. Vervolgens vraagt de rest van alle vrouwen op de vloer zich af of dat betekent dat hun haar dus niet leuk zit. En vraagt de collega in kwestie waarom ik dat zeg. Dat ze vanochtend wakker werd met een ontploft hoofd (dat is al helemaal niet wenselijk, lijkt me, dan heb je het heel netjes weten te reconstrueren) en dat ze het maar bij elkaar gestoken heeft.

Ze vraagt of ik het zo afzichtelijk vind dat ze er iets aan moet doen. Nee, ik vind het leuk. Ik zeg dat ik het leuk vind. De rest van de vrouwen hier beginnen spontaan te discussieren over wat er allemaal fout kan gaan bij kapsels. En wat er mis is aan hun kapsel. Enorme minderwaardigheidscomplexen steken de kop op. Een massaal negatief zelfbeeld overneemt de afdeling. De collega in kwestie pleegt zelfmoord. De rest volgt. Ik maak nooit meer een compliment.

De namen van alle genoemde collega's zijn fictief en de situatie licht gedramatiseerd.