Vader
Mijn vader zit te tukken in mijn luie stoel
Z'n ogen dicht en z'n handen op de leuning
Z'n mondhoeken naar beneden want zo staat het nu eenmaal
Ik wrijf over z'n hand en z'n ogen gaan even open
Hij lacht en sluit ze weer
ik zie in zijn dalende mondhoeken hoe trots hij is
op zijn zelfstandige zoon
die zoveel houdt
van zijn vader