Trajecten (11) of: Niet autobiografisch

Trajecten (11) of: Niet autobiografisch
Hij bombardeert haar met kleine, zacht uitgesproken woordjes, soms lief, soms geil, soms om te jennen. Ze reageert op niet meer dan een van de vijf woordjes, net genoeg om hem steeds weer door te laten gaan. Hij had eerder al een foto van haar gemaakt met zijn mobiel, die hij me liet zien onder een knikje dat wilde zeggen, 'Zou jij daar géén foto van maken dan?'. Hij lacht breed om alles wat ze doet, en samen laten ze mij twijfelen of ze elkaar al kenden voordat ze in de afgeladen trein stapten. Het enige wat ik zeker weet, is dat ze er allebei al zaten toen ik ging zitten. Schuin tegenover elkaar. Ik duik m'n boek weer in.