Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

10 september 2004

Kut, kut, kut

Kut, kut, kut
Bij de Albert Heijn de boodschappen moeten laten staan omdat allebei je rekeningen dienst weigeren omdat het uitzendbureau niet de afgesproken reserves uitbetaald heeft. Geen vlees in huis hebben en dus slappe hap eten. Bij het afgieten van de pasta je vingers branden en van de slappe hap driekwart van het meest stevige element kwijtraken. Erachter komen dat de sambal die smaak moest maken de portie was voor de hele maaltijd en nu dus veel te veel is

Maar: Morgen weer een dag! Het nieuwe baantje is leuk! Straks komt Marijke, die neemt lasagne mee! Dat scheelt.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage