Dansez, maintenant
Een paar jaar terug zat ik op een bank. Een meisje zette muziek op. Funky muziek. Jamiroquai, geloof ik. Ik was stapelverliefd op dat meisje. Ze stond voor me en ging dansen. Ik werd zo zenuwachtig dat ik niet durfde te bewegen. Want ik dans zelden, al probeer ik het vaak. Er was een tijd dat ik met hartsvriendin Inge van Elferen het hippe dansje aan de rest van de brugklas leerde, maar dat was ook toen al lang geleden.

Vanavond stond ik met een meisje naar een bandje te kijken en luisteren. Het was immers Jazz in Duketown. Dat meisje is nu al ruim een half jaar mijn liefde en al een hele tijd mijn vriendin. Ze danste. Op een manier dat ik verlegen werd door alleen maar naar haar te kijken. Stapelverliefd. Mijn rechtervoet tapte op de beat, maar het lukte me maar niet om m'n linkerknie uit het slot te krijgen.

Dat hart van mij verpest ook alles... gelukkig had ik d'r al veroverd.