Trajecten (5)
Vrolijk babbelend liepen twee conducteurs door mijn coupé. Het was over middernacht, de buis van licht reed Leiden uit. "Fijn baanvak, dit, hè?" Achter ze aan kwamen drie machinisten en nog drie conducteurs. "Zo kinders, kijk eens wat een fijne stoeltjes ik voor jullie gereserveerd heb!" Ineens was de Eersteklas coupé achter me gevuld. Toen mocht de vrolijke kaartjesknipper (overigens met het kapsel van Gordon in zijn gloriedagen) het volgende station aankondigen. En dat deed hij zo jolig, zo olijk als hij kon. Neem maar aan dat het gênant was, we kwamen aan in het volgens hem zonovergoten Utrecht. Om half één des nachts zijn de NS-katten van huis...