Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

15 februari 2003

Trance-Energy
Ik geloof in het goede in elk mens. Maar wat mensen dan op een trance-feest in de Jaarbeurs zoeken? Omdat Kim en ik een wandeling naar het station en terug gepland hadden (want een half uurtje frisse lucht is precies mooi), liepen we twee keer door de menigte heen. Ze zagen er vreemd uit, maar het zal gebruikelijk zijn voor zo'n bijeenkomst van gelijkgestemden.

Jaren terug heette dat 'hakken', maar hedentendage lijkt het constructiever. Ik heb meer dan twee dozijn tieners en beginnende twintigers in knaloranje en dito gele broeken en tuinpakken gezien. Ik heb wel vier keer de vraag gesteld 'jongen toch, op dit uur nog aan de weg werken?'. Het leek niet door te dringen. Ik heb nog overwogen ze Plebejers of (het daarvan afgeleide) plebs te noemen, maar Kim merkte op dat ze ook dat niet zouden begrijpen.

Ze stonden ook nog eens tegen het pand van mijn overbuurman (de jaarbeurs dus) aan te piesen, met acht man tegelijk. Om kort te gaan; belachelijk was het. Be-fucking-lachelijk. En dat hebben we gedaan. Belachen.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage