Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

15 februari 2003

Uw kaartjes liggen bij de kassa op u te wachten. (2)
Flashback naar het concert in Vredenburg: Ik heb de vreemde tic in wildvreemden vrienden van vroeger te herkennen. Of uberhaupt bekenden. Midden op straat. In de trein. Maar vooral in Vredenburg, die avond. Reyer Poot, vriendje uit de brugklas. Jaap-Jan Peters van de scouting daar nog voor. Taeke Willems, basisschool De Carrousel. Valerie Schwegler, basisschool De Boei. Ik heb ze allemaal zien zitten, maar ze zullen het geen van allen zijn geweest. Fijn dat ik mezelf goed genoeg ken om te weten welke mate van zelfbeheersing ik me moet opleggen. Ik heb immers niet gezwaaid.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage