En nu: uitleven!
Ze heet Eveline, en is niet meer dan vijf jaar ouder dan ik. Ze stuurt me ergens heen waar ik een klus doe en in ruil daarvoor krijg ik geld. De eerste twee dagen dat ze me bij Maetis had neergezet, heb ik nog niet betaald gekregen. Dat zou in de vierde week gebeuren. Ik heb een baan die een stuk beter betaalt uit loyaliteit uitgesteld. En nu bepaalt ze dat die twee dagen een week later worden uitbetaald.

Nu ik het zo uitschrijf, valt het eigenlijk best mee. Meespelende factoren zijn, dat ze me vraagt haar werk te doen (kijk zelf even op de website of er ander werk is dat je wilt doen), dat ze absoluut niet voorbij d'r neus wenst te kijken en dat ze me godsgruwelijk irritant betuttelt. Wat was ik kwaad, net aan de telefoon. Maar: ik heb me ingehouden. Niet gescholden.

De maat is vol, dat mag duidelijk zijn. Met ingang van maandag werk ik niet meer voor haar. Het zal haar weinig kunnen schelen, voor mij immers tien anderen, maar ze krijgt me niet meer. Nooit meer Randstad. Liever Start, waar ik als vriend behandeld word. Ik herhaal: Voor mij Nooit! Meer! Randstad! Hersenloze teven daaro.