Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

05 oktober 2003

Waarom binnenpretjes binnen moeten blijven
Kimlief moest in de nogal smalle keuken langs mij heen en hanteerde daarvoor de truckersterm 'tuut-tuut'. Ik flashte vrolijk back naar de jaren dat ik als hummeltje wel kon lopen en praten, maar van nadenken nog weinig kaas had gegeten.

We waren met veel familie in een restaurant, waar het eten blijkbaar op zich liet wachten. Als gevolg stuurde quasigrappige oom Ruud me naar het bedienend personeel, om daar te vragen 'tuut-tuut-tuut, waar blijft het eten van Ruud?' Ik voerde de opdracht uit, het personeel kon er niet om lachen, Ruud wel.

Was dat me even een binnenpretje!

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage