Pimmez' neurotransmitteroverschot

Dit is een Egolog. Mijn wereld. Mijn verhalen. Mijn muziek. Ik zeg best vaak wat ik denk. Dus doe ik lang niet altijd wat ik zeg. Omdat dat meestal niet kan. En vaak niet mag.

04 april 2004

Soort van houten hart
Ergens in de jaren tachtig kwam een Zweeds bandje met een Engelstalig nummer. It must have been love, but it's over now. In 1992 blèrde ik met Roxette mee in de Brabanthallen, op een meter of vier van Marie en Per af. Al koppel ik het inmiddels niet meer aan de laatste verloren liefde, het brengt me nog altijd een beetje van m'n stuk. Mooi nummer.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage